Egzamin teoria 2.doc

(59 KB) Pobierz
PODSTAWY AUTOMATYKI

PODSTAWY AUTOMATYKI

linearyzacja charakterystyk nieliniowych - uproszczenie modelu nieliniowego tak ze charakterystyke nieliniowa  przybliza sie lokalnie w otoczeniu wybranego punktu (warunki: male odchylenia od tego punktu oraz  powinna istniec pochodna w tym  punkcie - brak skokow lub zalaman charakterystyki statycznej) funcje liniowe rozwija sie w szereg                                           Taylora i pomija sie wyrazy nieliniowe

 

metoda funkcji opisujacej - wykorzystuje zasade linearyzacji harmonicznej

 

metoda funkcji opisujacej - badanie wlasnosci pewnego typu nieliniowych ukladow

 

Funkcja opisujaca J(A) nieliniowego elementu nazywamy stosunek wartosci

zespolonej amplitudy pierwszej harmonicznej odpowiedzi tego elementu wywolanej

wymuszeniem sinusoidalnym do wartosci zespolonej amplitudy tego wymuszenia

w stanie ustalonym

 

       B  jfi   B1+jC1    j                                 -jpsi

J(A) = - e    = ------ = --- calka od 0 do 2pi z f(Asinpsi)e      po dpsi

       E          A      piA

 

funkcja ta charakteryzuje sie w sposob przyblizony wlasnosci elementu

nieliniowego i jest odpowiednikiem transmitancji widmowej elementu liniowego

 

metoda portretow fazowych (metoda plaszczyzny fazowej) - analizowanie wlasnosci

                                                         nieliniowych ukladow

 

linearyzacja harmoniczna -

 

stabilnosc ukladu - (przypadek ukladu liniowego stacjonarnego o parametrach                    skupionych) rozwiazanie swobodne ukladu (przy niezerowych warunkach poczatkowych) pozostaje ograniczone w dowolnym czasie

 

stabilnosc asymptotyczna - uklad nie tylko jest stabilny ale przy czasie

                           dazacym do nieskonczonosci rozwiazanie swobodne

                           dazy do zera

 

punkt rownowagi stabilny globalnie - obszar stabilnosci jest nieograniczony

 

stabilnosc punktu rownowagi w sensie Lapunowa - punkt rownowagi jest stabilny                               

dla kazdego (dowolnie malego) obszaru o promieniu epsylon  otaczajacego badany punkt  rownowagi mozna znalezc taki  obszar o promieniu delta(epsylon) ze trajektorie                                          zaczynajace sie z punktow okreslonych warunkami  poczatkowymi i lezacych                                             wewnatrz obszaru o promieniu delta nie wychodza poza obszar o promieniu epsylon

punkt stabilny asymptotycznie

ponadto przy czasie dazacym do nieskonczonosci trajektorie  daza do samego punktu rownowagi

 

kierunek dodatni - przeciwny do kierunku ruchu wskazowek zegara

 

metoda Nyquista badania stabilnosci - metoda czestotliwosciowa (także doswiadczalna)

kryterium stabilnosci Nyquista - uklad zamkniety otrzymany z danego ukladu

                                 otwartego jest stabilny wtedy i tylko wtedy

                                 gdy charakterystyka amplitudowo-fazowa nie

                                 obejmuje punktu (-1,j0)

 

kryterium Nyquista - badanie stabilnosci zamknietego ukladu regulacji              automatycznej na podstawie przebiegu charakterystyki amplitudowo-fazowej ukladu otwartego       o

                     1  uklad otwarty jest stabilny (rownanie charakterystyczne

                        posiada wszystkie pierwiastki w lewej polplaszczyznie

                        plaszczyzny pierwiastkow)

 

                        delta arg M0(jw) = n*pi/2

                             0<w<oo

 

                        aby uklad zamkniety byl stabilny

 

                        delta arg M(jw) = n*pi/2

                             0<w<oo

 

                        ogolnie mowiac warunek stabilnosci ukladu zamknietego

                        wynosi

 

                        delta arg [1 + K(jw)] = 0

                            0<w<oo

 

                        K(jw) = P(w) + jQ(w)

 

                        uklad zamkniety regulacji automatycznej jest stabilny

                        jezeli charakterystyka amplitudowo-fazowa K(jw) ukladu

                        otwartego nie obejmuje punktu (-1,j0) dla pulsacji

                        w zmieniajacej sie od 0 do +oo

 

                      o

                     2  uklad otwarty jest niestabilny (rownanie

                        charakterystyczne zawiera m pierwiastkow w prawej

                        polplaszczyznie a pozostale (n-m) w lewej

                        polplaszczyznie plaszczyzny pierwiastkow)

 

                        aby uklad zamkniety byl stabilny

 

                        delta arg M(jw) = n*pi/2

                             0<w<oo

 

                        Jezeli uklad otwarty regulacji automatycznej jest

                        niestabilny a jego rownanie charakterystyczne posiada

                        m pierwiastkow w prawej polplaszczyznie plaszczyzny

                        pierwiastkow to bedzie on stabilny po zamknieciu jesli

                        charakterystyka amplitudowo-fazowa K(jw) ukladu

                        otwartego dla pulsacji w zmieniajacej sie od -oo

                        do +oo okraza m razy punkt (-1,j0) w kierunku dodatnim

 

krytyczny wspolczynnik wzmocnienia kr - wzmocnienie przy ktorym charakterystyka

                                        amplitudowo-fazowa przechodzi przez

                                        punkt (-1,j0) a uklad znajdzie sie na

                                        granicy stabilnosci

                                        dla wzmocnienia wiekszego od kr uklad

                                        stanie sie niestabilny

 

uklad zamkniety jest stabilny jezeli logarytmiczna charakterystyka amplitudowa

ukladu otwartego posiada wartosc ujemna dla pulsacji odpowiadajacej przesunieciu

fazowemu -pi

 

Wyprowadzenie wzoru Nyquista - transmitancja operatorowa ukladu otwartego

                               otrzymanego poprzez przerwanie petli sprzezenia

                               zwrotnego

 

                               K(s)= Gr(s)G0(s)

 

                                           L0(s)

                               K(s) = -----

                                          M0(s)

 

                               rownanie charakterystyczne o stopniu n ukladu

                               otwartego

 

                               M0(s)=0

 

                               transmitancja ukladu zamknietego

 

                                           K(s)    L(s)     L0(s)

                               G(s) = ------ = ---- = -----------

                                         1+K(s)   M(s)   L0(s)+M0(s)

 

                               rownanie o stopniu tez n (stopien licznika

                               L0(s) moze byc co najwyzej rowny stopniowi

                               mianownika M0(s))

 

                               M(s) = L0(s) + M0(s) = 0

 

                               transmitancje operatorowa zapisuje sie za

                               pomoca transmitancji widmowej przez

                               podstawienie za s jw

 

                               K(jw) = P(w) + jQ(w)

 

kryterium Kudrewicza-Cypkina - dotyczy ukladow z nieliniowoscia statyki

                               w ktorych charakterystyka czlonu nieliniowego

                               f(epsylon) lezy calkowicie pomiedzy dwiema

                               prostymi o nachyleniach k1 i k2 a czesc liniowa

                               Go'(s) jest stabilna

                               role punktu krytycznego -1/K pelni kolo o srodku

                               na osi liczb rzeczywistych i brzegu

                               przecinajacym te os w punktach -1/k1 i -1/k2

                               warunkiem dostatecznym stabilnosci

                               asymptotycznej ukladu zamknietego jest aby

                               charakterystyka amplitudowo-fazowa Go'(jw) nie

                               przecinala ani nie obejmowala powyzszego kola

                               dla k1 i k2 moga byc zerowe lub nieskonczone

                               kolo wowczas zamienia sie w polplaszczyzne

 

liniowe uklady regulacji:

 

uklady regulacji statycznej - uchyby ustalone sa proporcjonalne do wartosci

                              pobudzenia skokowego

 

                                                                   L0(s)

                              transmitancja ukladu otwartego K(s)= -----

                                                                   M0(s)

 

uklad regulacji statycznej - w ukladzie rozne od zera, proporcjonalne do

                             wartosci stalego (lub skokowego) pobudzenie uchybu

                             ustalonego

 

uchyb statyczny - uchyb ustalony przy wymuszeniu skokowym

 

uklady regulacji astatycznej - uchyby ustalone przy stalym pobudzeniu sa rowne

                               zeru niezaleznie od wartosci pobudzenia

 

                                                                     L0(s)

                               transmitancja ukladu otwartego K(s)= --------

                                                                     l

                                                                    s  M0(s)

 

                               l - liczba czlonow calkujacych polaczonych

                                   lancuchowo

 

uklad astatyczny - uchyb statyczny jest rowny zero

 

uklad astatyczny - uchyby ustalone przy stalym pobudzeniu sa rowne zeru              niezaleznie od wartosci pobudzenia aby zamkniety uklad regulacji byl astatyczny uklad otwarty (obiekt lub regulator) musi miec wlasnosci calkowe

 

uchyby ustalone - miara dokladnosci statycznej ukladu regulacji wystepuja po zaniku procesu przejsciowego wywolanego sygnalem (wymuszeniem na wejsciu ukladu lub zakloceniem)   eust = lim e(t)

                        t->oo

 

uchyb regulacji - roznica miedzy wartoscia wielkosci regulowanej i wartoscia zadana wielkosci regulowanej  wywolany zakloceniami, realizacja techniczna ukladu,                    wlasnosciami transmitancji ukladu otwartego (struktura ukladu)

                  e(t) = x(t) - y(t)

                  e(t) = es + ep(t)

                  es - uchyb ustalony

                  ep(t) - uchyb przejsciowy

 

wskaznik jakosci sterowania - traktuje sie jako wartosc wspolczynnika               przeregulowania i czasu regulacji dopuszczalne przeregulowanie zawiera ie w granicach od 0 do 5 % lub 20 % czas regulacji liczy sie od pierwszego wejscia  wykresu uchybu do wewnatrz paska okreslonego  w przedziale 5 % epsylonr

 

wskazniki jakosci odpowiedzi skokowej - czas regulacji tr i przeregulowanie

                                        kappa

 

czas regulacji tr - czas od chwili pobudzenia do chwili gdy uchyb przejsciowy

                    ep(t) zmaleje trwale ponizej zalozonej wartosci deltae

                    czas trwania stanu przejsciowego

 

czas narastania - czas potrzebny aby charakterystyka skokowa osiagnela od 10

                  do 90 % wartosci ustalonej

 

                                                                                               ep1

przeregulowanie kappa (takie x) - iloraz X = --- 100 %

                                                                                         ep0

                                  ep0 - poczatkowa maksymalna wartosc uchybu

                                        przejsciowego

                                  ep1 - najwieksza wartosc uchybu o znaku

                                        przeciwnym niz ep0

                                  miara zapasu stabilnosci ukladu

                                  dla ukladow znajdujacych sie na granicy

                                  stabilnosci wynosi 100 %

 

                                                              E1(jw) z regulatorem

wskaznik regulacji q(jw) - q(jw) = ---------------------

                                                                 E2(jw) bez regulatora

 

ocena osiagalnego w ukladzie regulacji stopnia  kompensacji zaklocen dzialajacych na obiekt oraz  wlasciwosci ukladu zwiazane z realizacja zadania regulacji

                                                                                                                 1

                           dla prostych ukladow regulacji q(jw) = --------------

                                                                                              1+Gr(jw)G0(jw)

 

                           z: |q(jw)|=<q0 dla w=<wr

 

                                                                                                                1

czestotliwosciowy wskaznik jakosci regulacji - q(jw)= --------

                                                                                                  1+Go(jw)

idealna regulacja dla |q(jw)|=0

 

wskazniki calkowe - wskazniki jakosci regulacji

                    I1=calka od 0 do oo z epsylon(t) po dt dla epsilon aperiod.

                    I1m=calka od 0 do oo z modulu epsylon(t) po dt

                    I2=calka od 0 do oo z epsylon(t) do kwadratu po dt

 

calkowe kryteria jakosci - pelna ocena wszystkich wlasnosci przebiegu regulacji

                           za miare jakosci ukladu uwaza sie wartosc calki I

                           im mniejsza jest ta wartosc tym wyzsza jest jakosc

                           ukladu

                           dla przebiegow oscylacyjnych stosuje sie kryteria

                           I1m i I2

 

pulsacja graniczna pasma roboczego wr - zakres pulsacji w ktorym dostatecznie

                                        silnie (co najmniej q0 razy) tlumione sa

                                        zaklocenia

 

pasmo przenoszone - zakres czestotliwosci w ktorym uklad zamkniety przenosi

                    sygnaly zadane

 

czestotliwosci graniczne - okreslane w ukladzie otwartym oszacowuja pasmo

                           w ktorym uklad regulacji jest poprawny

 

modul rezonansowy Mp albo Lmp - maksymalna wartosc modulu transmitancji ukladu

                                zamknietego

                                duze wartosci Mp odpowiadaja malemu

                                wspolczynnikowi tlumienia ukladu zamknietego

                                i odwrotnie

 

wspolczynnik wzmocnienia (statycznego) - ko nazywa sie granice do ktorej dazy

                                         transmitancja przy s->0

 

stala czasowa - okresla szybkosc mozliwych zmian przebiegow  rozwiazan T - okresla przedzial czasu po ktorym przebieg zmieni swoja  wartosc e-krotnie

 

wspolczynnik tlumienia wzglednego - xi

 

zapas modulu - delta Lm

 

zapas fazy - delta fi

1

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin