Skinner Gloria Dale - Odrobina skandalu.pdf - ROMANSE SPRZED LAT - mek4

Amelia Grey

Odrobina skandalu

Z angielskiego przełożyła

Anna Wojtaszczyk

POL-NORDICA

Otwock

„Widno jest coś chorobliwego w państwie duńskim*", a w

Londynie - jak się okazuje - również. Szalony Pański Złodziej

zaatakował znowu. Chodzą słuchy, że chociaż w eleganckim soiree w

rezydencji hrabiego Dunraven uczestniczyła ponad setka gości, rabuś

ulotnił się z bezcennym krukiem ze złota.

Lord Truefitt Codzienna rubryka

towarzyska

- „Wieczór był mroczny i burzliwy i cała śmietanka towarzyska..."

- Nie, nie i jeszcze raz nie, Millicent - cichym głosem przerwała

leżąca na łóżku posiniaczona dama. - Już chyba gorszego wstępu do

rubryki lorda Truefitta nie zdołałabyś wymyślić. Kronika towarzyska

musi zaczynać się jakoś tak: „Wygwieżdżone niebo stanowiło piękną

oprawę dla eleganckiego soiree...".

- Ale przecież lał deszcz - przypomniała ciotce lady Millicent

Blair.

Podparta kilkoma poduszkami starsza pani jęknęła i po-stukała się

w pierś malowanym wachlarzem.

- To, kochanieńka, nie ma najmniejszego znaczenia. Elity to

warzyskie nie oczekują prawdy. Pragną plotek, a co więcej,

chcą, by plotki te podawane były w pięknej otoczce.

Millicent uniosła rąbek skromnej białej sukni i już miała

*Zródła cytatów podano na s 317 (przyp. red.).

przysiąść obok ciotki, ale powstrzymała się w samą porę, reagując na

ciche warczenie złocistego spaniela, który zwinął się w kłębuszek w

nogach łóżka. Cofnęła się o krok.

Hamlet był na ogół przyjazny i pełen uroku, chyba że leżał na

łóżku swojej pani: wtedy łagodny pupilek zmieniał się w

najwierniejszego psa obronnego. Ciotka Beatrice przed kilkoma

dniami przewróciła się i potłukła w sposób zupełnie okropny;

zaczynała już dochodzić do siebie, ale każdy gwałtowny ruch był dla

niej nieznośnie bolesny. Widok siostry ojca w tak opłakanym stanie

bardzo smucił Millicent.

- Och, ciociu Beatrice, nie chcę cioci za bardzo męczyć. Ale czy

nie rozumie ciocia, że próbuję zwrócić jej uwagę, dlaczego w żaden

sposób nie zdołam spełnić cioci prośby? Właśnie dowiodłam, że nie

mam pojęcia, jak należy pisać kronikę towarzyską.

W tym miejscu Millicent mogłaby po raz kolejny dorzucić, że nie

uważa za stosowne się czegoś takiego uczyć po tragicznych

doświadczeniach, jakie jej matka miała z brukowymi pismami.

Próbowała to szczerze wyjaśnić od razu, jak tylko przyjechała

poprzedniego dnia rano do Londynu i dowiedziała się, dlaczego

ciotka posłała po nią do Nottinghamshire. Ale odwoływanie się do

prawdy dało jeden jedyny rezultat: ciotka się rozpłakała i zaczęła się

domagać, by podać jej lekarstwa. Millicent nie potrafiła zdobyć się na

to, by ponownie wyprowadzać z równowagi tę tak bardzo poszkodo-

waną na zdrowiu damę.

Ciotka panny Blair, Beatrice Talbot, znana była swoim

przyjaciołom i elicie towarzyskiej jako lady Beatrice; i nikt z tysięcy

czytelników „The Daily Reader" nie orientował się, że jest ona

również lordem Truefittem, osławionym redaktorem rubryki

towarzyskiej w tejże gazecie.

Beatrice poprawiła się na poduszkach i znowu jęknęła. Jej

szczupła twarz o kształcie serca wykrzywiła się w bólu. Usta i broda

były po jednej stronie straszliwie przebarwione i opuch-

nięte. Biedaczka potknęła się o swego długouchego psa i upadła, a

przy tym boleśnie potłukła sobie nogę, złamała jedną rękę i na

dodatek posiniaczyła się i poobijała na całym ciele. Mogła sama jeść,

ale do większych wysiłków raczej nie była zdolna.

Po tej katastrofie służące błagały swoją panią, by oddała Hamleta,

żeby tak okropny upadek nie mógł się już powtórzyć. Beatrice nie

chciała jednak o tym słyszeć i kazała im wszystkim wstydzić się za

samą sugestię, by porzuciła ukochanego pupila.

Emery, dorodna, silnie zbudowana pokojówka Beatrice, weszła do

pokoju, niosąc na srebrnej tacce małą filiżankę. Była jedyną osobą,

którą Hamlet dopuszczał do łóżka swojej pani.

- Och, jak dobrze - szepnęła z wdzięcznością Beatrice

i powoli zamrugała opuchniętymi powiekami. - W końcu coś

na uśmierzenie bólu. Myślałam, że już nigdy nie przyjdzie

pora na zażycie następnej porcji tego paskudztwa.

Pokojówka wsypała do filiżanki herbaty łyżeczkę wzmacniającego

proszku, zamieszała i pomogła jaśnie pani się napić, a potem

wycofała się na drugi koniec pokoju. Emery idealnie nadawała się na

opiekunkę ciotki. Mówiła łagodnym głosem i uważała, by nie

potrącić łóżka ani swojej chlebodawczyni.

- Musisz to dla mnie zrobić, kochanieńka - szepnęła Beatrice.

Tonem głosu i wyrazem twarzy odwoływała się do czułej strony

charakteru Millicent. - 2 ciężkim sercem powtarzam to, co już

mówiłam, ale nie mam innego wyjścia. Utrzymuję się dzięki

pieniądzom, które płacą mi za pisanie tej rubryki. Bez nich

znalazłabym się w przytułku dla ubogich, zanim stanęłabym z

powrotem na nogi.

- Lord Bellecourte nie dopuściłby do tego.

- Dopuściłby, dopuścił! - wymamrotała Beatrice. - Jest co prawda

moim bratankiem i twoim przyrodnim bratem, ale kiedy chodzi o

finanse, hoduje w kieszeni dorodnego węża.

- Zastępowanie cioci nie budzi mojego entuzjazmu i ciocia wie,

dlaczego.

- Tak, tak, ale musisz tę swoją niechęć zwalczyć. - Lady Beatrice

powachlowała się znowu. - Poza tym cała sprawa nie potrwa długo.

Tylko do chwili, kiedy będę już mogła sama chodzić i osobiście brać

udział w przyjęciach. Nie wymagam od ciebie niczego trudnego,

naprawdę. Będziesz przecież miała we mnie oparcie, a moi wieloletni

przyjaciele, hrabiostwo Heathecoute, ułatwią ci zadanie. Nasza trójka

obraca się w towarzystwie już tak długo, że wspólnie znamy

wszystkich liczących się w mieście ludzi. Załatwiliśmy dla ciebie

karnet do Almacka oraz zaproszenia, będziesz więc mogła uczestni-

czyć we wszystkich najlepszych przyjęciach tego sezonu.

- Ciociu Beatrice, jeżeli lord i lady Heathecoute są tak bliskimi

przyjaciółmi cioci, czemu oni nie mogą za ciocię pisać tej rubryki?

Lady Beatrice przewróciła podpuchniętymi oczami i ciężko

westchnęła.

- Och, wicehrabina o niczym innym nie marzy. Uwielbia

plotki. Ale obawiam się, że gdybym pozwoliła jej się tą pracą

zająć, nie miałabym szans, by moje zajęcie odzyskać. Sugero

wała ostatnio, że może czas już, bym przekazała jej tę rubry

kę. Jest ode mnie nieco młodsza, rozumiesz. Ale ja nie tylko

lubię to, co robię. Niezbędne są mi też dochody z pisania.

Millicent poczuła, że jej determinacja zaczyna słabnąć. Pisać do

kroniki towarzyskiej? A może po tylu latach spędzonych na wsi,

gdzie nic się nie działo, potraktować to jak coś w rodzaju przygody?

Otrząsnęła się z natrętnych myśli i próbowała podbudować swoją

argumentację słowami:

- Ale my z mamą sądziłyśmy, że do Londynu jadę po to, by zostać

towarzyszką cioci i pomagać jej podczas rekonwalescencji po

wypadku.

- Dobry Boże. Co za bzdury. A cóż ty mogłabyś dla mnie zrobić?

Jest w domu Emery i Phillips, ma więc kto zadbać o moje potrzeby

cielesne. Natomiast ty masz być moimi ocza-

Skinner Gloria Dale - Odrobina skandalu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: