Dawson Smith Barbara - Kopciuszek.pdf - LISTOPAD - madziaa25

Hrabstwo Wessex, Anglia

Kwiecieı 1816 roku

opiero drugi raz w Ňyciu panna Jane Mayhew stanħþa

twarzĢ w twarz z nagim mħŇczyznĢ.

A przynajmniej sĢdziþa, Ňe mħŇczyzna, leŇĢcy w wielkim

þoŇu pod zmiħtym przeĻcieradþem, jest nagi. Trzymaþ w

objħciach rozchichotanĢ blondynkħ i patrzyþ w stronħ drzwi,

raczej lekko zirytowany niŇ zawstydzony.

Kiedy usiadþ, przeĻcieradþo zsunħþo mu siħ z piersi i w

szarym porannym Ļwietle ukazaþy siħ atletyczne miħĻnie.

- Co, u licha... Jane?

Bezwstydnie demonstrowaþ swj umiħĻniony tors, ale Jane

nie odwrciþa wzroku. Nie pozwoli siħ zastraszyę, tak jak siħ to

zdarzyþo wiele lat temu. Dla odzyskania rwnowagi pomyĻlaþa o

zawiniĢtku, ktre rano zostawiono na jej progu.

- Lordzie Chaseboume, musimy porozmawiaę. Natychmiast.

- Dobry BoŇe! Pali siħ?

- OczywiĻcie, Ňe nie. Chodzi o coĻ innego. To bardzo waŇne.

Uspokoiþ siħ nieco.

- 1 -

- JeĻli przyszþaĻ w sprawie lekcji, to bħdziesz musiaþa

zaczekaę na swojĢ kolej - powiedziaþ wolno. Leniwie poruszaþ

rħkĢ pod przeĻcieradþem po ciele blondynki, ktra chichotaþa bez

skrħpowania. Ï Wrę o bardziej odpowiedniej porze.

- Proszħ sobie nie Ňartowaę - rzuciþa Jane. - Zostanħ tutaj,

dopki mnie nie wysþuchasz. Na osobnoĻci. - Dla nadania mocy

swoim stwom - rwnieŇ dlatego, Ňe nogi pod niĢ drŇaþy, bo tak

byþa przeraŇona wþasnĢ ĻmiaþoĻciĢ - usiadþa sztywno

wyprostowana na ozdobionej zþotymi frħdzlami otomanie.

Oparþa czubek parasolki o podþogħ miħdzy stopami w solidnych

pþbutach, trochħ zabþoconych od marszu przez wrzosowiska.

Jeszcze nigdy w Ňyciu nie zachowaþa siħ lak Ļmiaþo. Wolaþa

ksiĢŇki od rozmw z niepoprawnymi londyıskimi hulakami.

Jednak drastyczna sytuacja wymagaþa nadzwyczajnych dziaþaı.

Ethan - lord Chaseboume - wpatrywaþ siħ w Jane. Jego

smagþa wyrazista twarz z wiekiem stawaþa siħ coraz bardziej

mħska. Jane pamiħtaþa go jako nieokieþznanego, krnĢbrnego

chþopaka, ktry tak straszyþ dziewczynki, Ňe aŇ piszczaþy. Tak

samo jak teraz piszczaþa ta blond ladacznica, kiedy bezwiednie

bþĢdziþ dþoniĢ po jej ciele. Przez caþy czas patrzyþ na Jane.

Nie zadrŇaþa pod spojrzeniem czarnych jak wħgle oczu. W

ciszy sþychaę byþo tykanie zegara na kominku i uderzenia kropli

- 2 -

deszczu o szyby. Nagle Ethan klepnĢþ swojĢ towarzyszkħ po

pupie.

- Uciekaj - zamruczaþ miħkko. - PŅniej dokoıczymy.

- Ale Chase, kochanie...

- IdŅ juŇ - poleciþ stanowczo.

WydymajĢc wargi, blondynka chwyciþa ozdobiony

falbankami rŇowy szlafroczek, ktry leŇaþ zmiħty na dywanie.

Zanim panna Mayhew zdĢŇyþa odwrcię wzrok, przed jej

oczami mignħþa para zadziwiajĢco duŇych piersi. Naga kobieta

przesþaþa Etanowi caþusa i koþyszĢcym krokiem wyszþa z

sypialni, zostawiajĢc za sobĢ smugħ dusznego zapachu perfum.

Jane sþyszaþa o takich kobietach. Kobietach upadþych.

Kobietach, ktre z chħciĢ dzielĢ þoŇe z mħŇczyznĢ.

Na sekundħ straciþa zimnĢ krew. Przez chwilħ, przez krtkĢ

chwilħ, miaþa ochotħ ze zbyt wysokiej, szczupþej, niczym siħ

niewyrŇniajĢcej kobiety zmienię siħ w takie kuszĢce, þadne

stworzenie o jasnych wþosach, czerwonych ustach i

zdumiewajĢco wielkich... Co za absurdalne myĻli. PrzecieŇ nie

chciaþaby przyciĢgaę mħŇczyzn takich jak ten tutaj. Z

zaŇenowaniem wspominaþa czasy, kiedy jej siħ wydawaþo, Ňe

jest zakochana w Ethanie Sinclairze, wtedy jeszcze tylko synu

piĢtego hrabiego Chasebourne.

- 3 -

Wiele lat go nie widziaþa, ale wcale siħ nie zmieniþ. A jeĻli

juŇ, to tak, Ňe teraz miaþa o nim jeszcze gorsze zdanie.

Oto szsty hrabia Chasebourne, postrach jej dzieciıstwa,

leŇaþ wyciĢgniħty na þoŇu. Jego skra wydawaþa siħ jeszcze

bardziej ogorzaþa na tle biaþych poduszek, a przeĻcieradþo

zsunħþo siħ oburzajĢco nisko na biodra. Niedbale podþoŇyþ

ramiona pod gþowħ, jakby przyjmowanie w sypialni

rozzþoszczonych starych panien nie byþo dla niego niczym

nowym. Wytrzymaþa jego spojrzenie. To naprawdħ

niedorzeczne, Ňe ten widok tak jĢ peszyþ, a jednoczeĻnie

fascynowaþ. PrzecieŇ opiekowaþa siħ ojcem w ciħŇkiej chorobie i

poznaþa wszystkie szczegþy mħskiej anatomii.

Ethan spoglĢdaþ na niĢ z wyŇszoĻciĢ.

- Nadal wtrĢcasz siħ w nie swoje sprawy? Proponujħ, ŇebyĻ

w przyszþoĻci przekazaþa mi przez lokaja wizytwkħ, zamiast

wpadaę do sypialni i psuę mi taki miþy poranek.

Jane siedziaþa sztywna i wyprostowana, zaciskajĢc dþonie w

rħkawiczkach na wyrzeŅbionej w koĻci sþoniowej rĢczce

parasolki.

- Pilcher nie chciaþ przekazaę wiadomoĻci. Musiaþam wziĢę

sprawy we wþasne rħce.

- 4 -

Dawson Smith Barbara - Kopciuszek.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: