Powołanie rodzi się w sercu, a nie w świecie
I nieważne co mi na to powiecie,
Bo wejść na drogę powołania
Mogą tylko Ci, którzy otrzymali łaskę wybrania,
Gdyż jest to droga trudna i wcale nieprosta;
Tylko obdarzony łaską temu zadaniu sprosta.
Iść ciągle przed siebie, piąć się wciąż do góry,
Rozwiewać wciąż wiszące nad ludzkością chmury.
By spełniać swe zadanie jak najlepiej można,
Twa droga ma być święta i wielce pobożna.
Musisz mieć odwagę, miłości pełne serce,
Które spocznie przy Bogu i do pracy chętne ręce.
Bo Bóg nie mieszka tylko w kaplicy czy w kościele,
Ale w każdym człowieku-to zrozumieć to już wiele.
Zatem Twa droga do Boga przez miłość prowadzi-
Kochać człowieka, który czasem trochę wadzi
To powołanie każdego, to do nieba droga;
Dzięki miłości zawsze odnajdziesz i siebie i Boga.
Donica
uparty_baranek