Barker Clive - Księga Krwi II.pdf - Barker Clive - kobazyl

CLIVE BARKER

Księga Krwi II

Byty też zdjęcia. Straszne zdjęcia. Na ich widok poczuł się bardzo dziwnie.

Wszystkie co do jednego przedstawiały zmarłych ludzi. Na części widać było

małe dzieci, na innych starsze. Leżały lub na wpół siedziały, na twarzach i ciałach

miały głębokie rany; rozcięcia ukazywały wnętrzności, mieszaninę jelit lśniących i

mokrych. Wszędzie wokół były trupy. Nie w gładkich stosach, lecz porozrzucane, ze

śladami palców, napisami, bardzo brudne.

Na trzech czy czterech zdjęciach było narzędzie, które spowodowały rany.

Wiedział, jak się nazywa.

Topór.

Każdy z nas jest krwawą księgą

Gdziekolwiek się nas otworzy, jesteśmy czerwoni

LĘK

Nie ma nic bardziej fascynującego niż lek. Gdybyśmy usiedli niewidzialni

pomiędzy dwojgiem ludzi w pociągu, poczekalni czy biurze i podsłuchali ich

rozmowę, to przekonalibyśmy się, że krąży ona stale wokół tego tematu. Na pozór

dyskutowano by o polityce, opowiadano o śmiertelnych wypadkach drogowych lub

rosnących cenach usług dentystycznych. Jednak tak naprawdę wszystkich interesuje

tylko lęk. Bardzo rzadko dyskutujemy o naturze Boga i życiu wiecznym, natomiast z

rozkoszą roztrząsamy drobiazgowo wszelkie nieszczęścia. Tak samo zachowujemy

się i w łaźni, i na sali wykładowej. Tak jak nie umiemy się powstrzymać przed

dotykaniem językiem bolącego zęba, tak też powracamy stale do naszych obaw,

zabieramy się do mówienia o nich z łapczywością głodnego człowieka, mającego

przed sobą obfity, parujący posiłek.

Stephen Grace, studiując na uniwersytecie, starał się znaleźć odpowiedź na

dręczące go pytanie: "dlaczego odczuwa się lęk?" Do tej pory bał się nawet o tym

mówić. Teraz chciał nie tylko głośno o tym krzyczeć, lecz również rozważać i

analizować każde napięcie nerwów.

W tych poszukiwaniach miał nauczyciela: Quaida.

Były to czasy guru. Jak Anglia długa i szeroka, na wszystkich uniwersytetach

młodzi ludzie spoglądali na Wschód i Zachód w poszukiwaniu tych, za którymi

mogliby iść jak owce; Steve Grace był jednym z nich. Na swoje nieszczęście wybrał

sobie Quaida na mistrza.

Spotkali się w klubie studenckim.

- Nazywam się Quaid - powiedział mężczyzna siedzący przy barze obok

Steve'a.

- Aha.

- A ty...?

- Steve Grace.

- Tak. Jesteś w grupie etyki, zgadza, się?

- Zgadza.

- Nie widziałem cię na innych seminariach czy wykładach z filozofii.

- To mój dodatkowy przedmiot. Jestem na Wydziale Literatury Angielskiej. Nie

mogłem znieść myśli o roku w grupie staronordyckiego.

- Dlatego wybrałeś etykę?

-Tak.

Quaid zamówił podwójną brandy. Nie wyglądał na bogatego, a dla Steve'a

podobne zamówienie oznaczałoby poważne nadszarpnięcie finansów

przeznaczonych na następny tydzień. Quaid szybko wypił swoją brandy i poprosił o

kolejną.

- A ty?

Steve sączył małe piwo, zdecydowany pić je co najmniej przez godzinę.

- Dla mnie nic.

- Napijesz się!

- Nie, dziękuję.

- Jeszcze jedna brandy i duże piwo dla mojego przyjaciela.

Steve nie protestował. Dodatkowe piwo przy jego niedożywieniu bardzo mu

pomoże przetrzymać nudę zbliżającego się seminarium o "Karolu Dickensie jako

badaczu społeczeństwa". Ziewał na samą myśl o nim.

- Ktoś powinien napisać pracę o piciu jako formie aktywności społecznej. -

Quaid przez chwilę wpatrywał się w brandy, wreszcie ją wypił. - Lub zapomnienia -

dodał.

Steve przyjrzał mu się. Quaid miał jakieś dwadzieścia pięć lat, o pięć więcej

niż on. Ubrany był dziwnie. Wystrzępione buty sportowe, sztruksowe spodnie i

znoszona szarobiała koszula, a na niej bardzo kosztowna skórzana kurtka, wisząca

niezgrabnie na wysokiej, szczupłej postaci. Twarz Quaida była pociągła i nijaka; oczy

miał jasnoniebieskie, tak blade, że trudno było dostrzec tęczówki na białym tle, a za

grubymi okularami widać było jedynie maleńkie kropki źrenic. Wargi grube jak u

Micka Jaggera, lecz blade i wcale nie zmysłowe. Słowem - świński blondyn.

Steve uznał, że Quaid wygląda na ćpuna.

Nie nosił żadnego znaczka, a były one bardzo popularne wśród studentów i

Quaid sprawiał wrażenie nagiego bez wskazówki zdradzającej jego upodobania. Czy

był pedałem, feministą, obrońcą wielorybów czy faszystowskim wegetarianinem? Kim

był, na miłość boską?

- Powinieneś był wybrać staronordycki - powiedział Quaid.

- Dlaczego?

- Nie chce im się nawet sprawdzać prac. Steve nie słyszał o tym. Quaid

ciągnął dalej:

Barker Clive - Księga Krwi II.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: