- 14 -

FAZY PIENIŻDZA W UJĘCIU HISTORYCZNYM

Pieniądz powstał w drodze ewolucji, której początki są bardzo odległe.

Moneta - była pierwszą formą pieniądza tłoczona była ze złota lub srebra. Miała znak stwierdzający liczbę jednostek pieniądza ustawowego. Waga monety odpowiadała wartości nominalnej. Wartość monetarna-jest to ilość jednostek na którą moneta opiewa pomnożona przez parytet pieniądza. Parytet-jest to liczba jednostek wagowych złota przypadająca na jednostkę pieniądza ustawowego. Banknoty-były to znaki pieniężne drukowane na papierze opiewające na określoną liczbę ustawowych jednostek pieniężnych. Były one wprowadzane do obiegu przez banki za pomocą kredytów udzielanych na finansowanie działalności gosp. Istotną ich cechą była wymienialność na monety złote lub złoty kruszec. Ta forma wymienialności nazywa się wymienialnością bezpośrednią, gdyż banki bezpośrednio reprezentowały złoto zgodnie z ich wartością parytetową w złocie. Pieniądz papierowy-był on wprowadzony do obiegu przez skarb państwa. Występował przejściowo i służył najczęściej do pokrycia deficytu budżetowego. Reprezentował on pośrednio obieg złota i tym bardziej że ilość pieniądza papierowego na rynku uwzględniała obieg złota oraz wartość wymienialnych towarów. Bilon-wprowadzono go do obiegu obok monet złotych banknotów i pieniądza krajowego. Są to drobne monety z pospolitych metali. Bilon nazywa się pieniądzem zdawkowym gdyż ma ograniczoną zdolność zwolnioną od zobowiązań. Wymienialność pośrednia banknotów-oznacza prawo do wymiany pieniądza krajowego na zagraniczną walutę, przyjmowane w obrotach międzynarodowych jako środek zapłaty uznano że waluta ta nie jest wymienialna na złoto.

FORMY PIENIĄDZA:

W czasach gdy pieniądz występował tylko w postaci monet państwo nie tworzyło pieniądza tylko ułatwiało posługiwanie się nim w obiegu. Miał więc charakter materialny. Z chwilą pojawienia się banknotów wymienialnych na pieniądz kruszcowy i funkcjonujący w obrocie na rynku z monetą uprawnione do tego banki emisyjne uzyskały możliwość tworzenia pieniądza i wprowadzania go do obiegu w ilościach przekraczających produkcję kruszców. Z czasem pojawiała się nowa forma pieniądza –pieniądz bezgotówkowy zwany także bankowym. Rozwój tego pieniądza oznaczał dalsze możliwości tworzenia pieniądza przez banki i spowodował oderwanie obiegu pieniężnego od zasobów kruszcowych. Umożliwiało to finansowanie przyspieszonego rozwoju gospod. zarazem jednak stało się źródłem występujących w tym rozwoju dysproporcji między produkcją ,spożyciem a inwestycjami, kryzysów bezrobocia oraz innych zakłóceń w funkcjonowaniu gospodarki i finansów. Po wojnie obieg pieniężny na całym świecie uległ dematerializacji. Składa się on obecnie tylko z biletów bankowych ,bilonu oraz pieniądza bezgotówkowego.

OBIEG PIENIĘŻNY GOTÓWKOWY I BEZGOTÓWKOWY:

Sfera obiegu bezgotówkowego obejmuje ogół stosunków ekonomicznych między jednostkami uspołecznionymi. Mogą one we wzajemnych stosunkach posługiwać się gotówką tylko w regulowaniu drobnych wydatków nie przekraczających wysokości określonej  przepisami. Z obligatoryjną formą rozliczeń bezgotówkowych łączy się obowiązek przechowywania przez jednostki uspołecznione wszelkich zasobów pieniężnych na rachunkach bankowych za pośrednictwem których dokonują one tych rozliczeń. Natomiast pieniądz gotówkowy funkcjonuje w gospodarce wyłącznie w stosunkach ekonomicznych między układem uspołecznionym a ludnością oraz w obrotach między gospodarstwami domowymi a jednostkami gospodarki uspołecznionej. Pomiędzy tymi dwiema sferami obiegu pieniężnego występują powiązania w wyniku których pieniądz bezgotówkowy przekształca się w gotówkę i odwrotnie. Pieniądz gotówkowy który powraca do banku przekształca się w pieniądz bezgotówkowy i w tej postaci jest przenoszony z rachunków na rachunki różnych jednostek gospodarki uspołecznionej które dokonują między sobą różnego rodzaju rozliczeń. W niektórych sytuacjach dla dokonania pewnych płatności pieniądz ten przekształca się w gotówkę i opuszcza sferę obiegu bezgotówkowego aby niebawem znów do niej powrócić. W gospodarce pieniądz w postaci gotówkowej właściwie nie cyrkuluje nie krąży lecz wykonuje raczej ruch wahadłowy między kasami bankowymi. Ruch pieniądza wynika z przekazywania pieniędzy z rąk do rąk przy regulowaniu różnego rodzaju zobowiązań. Proces ten nazywa się krążeniem pieniądza.. Ilość razy jaką każdy znak pieniężny jest przekazywany z rąk do rąk w danym czasie nazywa się szybkością obiegu pieniądza. Jednym z podstawowych czynników wpływających na ilość pieniądza w obiegu jest szybkość jego obiegu. Szybkość obiegu pieniądza gotówkowego zależy min. od częstotliwości pobierania przychodów przez ludność, wysokość tych przychodów jak i wysokość oraz częstotliwość dokonywania wydatków konsumpcyjnych. Sfera obiegu bezgotówkowego obejmuje ogół stosunków ekonomicznych między jednostkami uspołecznionymi. Mogą one we wzajemnych stosunkach posługiwać się gotówką tylko w regulowaniu drobnych wydatków nie przekraczających wysokości określonej odpowiednimi przepisami.. Natomiast pieniądz gotówkowy funkcjonuje w gospodarce w zasadzie wyłącznie w stosunkach ekonomicznych między układem uspołecznionym a ludnością oraz w obrotach między gospodarstwami domowymi a jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Ankieta przeprowadzona na 100 losowo wybranych osobach

3.CECHY CHARAKTERYSTYCZNE  OBIEGU

TRANSAKCYJNEGO I OBIEGOWEGO

Podstawą wyodrębnienia obiegu transakcyjnego i dochodowego jest odmienny charakter płatności regulowanych za pomocą pieniądza. Obieg transakcyjny-to obieg pieniężny związany z częścią wymiany w zakresie dóbr zaopatrzeniowych w sferze produkcyjnej. Dzięki tej wymianie następuje alokacja produktów pracy przeznaczonych do dalszej przeróbki lub do odsprzedaży. W sferze obiegu transakcyjnego pieniądz spełnia głównie funkcję środka cyrkulacji uczestnicząc w transakcjach kupna-sprzedaży.

Z dochodowym obiegiem pieniądza mamy do czynienia w przypadku pozostałej części procesów wymiany. Dotyczą one obrotów dobrami finalnymi zarówno inwestycyjnymi jak i konsumpcyjnymi. W wyniku tych procesów następuje ostateczna alokacja dóbr materialnych między inwestorów oraz konsumentów zbiorowych i indywidualnych. Dochodowy obieg pieniądza jest związany z tworzeniem i rozdysponowaniem funduszy ostatecznego podziału dochodu narodowego. Mamy tu do czynienia z tworzeniem różnego rodzaju funduszy nabywczych:
a) w sferze inwestycji-funduszy nabywczych dóbr inwestycyjnych,
b) w sferze niematerialnej-funduszy nabywczych spożycia zbiorowego,
c) w sferze spożycia indywidualnego-funduszy gospodarstw domowych oraz wydatkowaniem tych funduszy na zakup dóbr finalnych.

Fundusze te pochodzą z dochodów pierwotnych, redystrybuacyjnych oraz kredytowych. Pieniądz w sferze obiegu dochodowego jest narzędziem pobierania i wydatkowania dochodów oraz pełni funkcję środka płatniczego.

PIENIĄDZ W OBIEGU TRANSAKCYJNYM-to obieg pieniężny między przedsiębiorstwami produkcyjnymi a handlowymi oraz między poszczególnymi szczeblami handlu hurtowego i detalicznego.

PIENIĄDZ W OBIEGU DOCHODOWYM-jest urządzeniem pobierania i realizowania dochodów. Głównymi dochodobiorcami uczestniczącymi w tym obiegu są gospodarstwa domowe oraz budżet państwa. Obie sfery obiegu są ze sobą ściśle związane. Pieniądz dostaje się do obiegu dochodowego ze sfery obiegu transakcyjnego. Odbywa się to w ten sposób że przedsiębiorstwo z przychodów pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży produkcji świadczenia usług i realizacji obrotu towarowego wypłacają wynagrodzenia swoim pracownikom i dokonują wpłat na rzecz budżetu państwa. Przedsiębiorstwa wyłączają zatem wymienione strumienie pieniądza z obiegu transakcyjnego kierując je do obiegu dochodowego. Sfery obiegu transakcyjnego i dochodowego nie pokrywają się jednak w pełni ze sferami obiegu bezgotówkowego wobec czego można powiedzieć że pieniądz bezgotówkowy jest przede wszystkim pieniądzem transakcyjnym przedsiębiorstw zaś pieniądz gotówkowy jest głównie pieniądzem dochodowym ludności.

KLASYFIKACJA STRUMIENI PIENIĘŻNYCH:

1).Przychody i wydatki realne-strumienie pieniądza przepływające w związku z wymianą produktów i usług oraz opłacenia nakładów pracy żywej między dostawcami a nabywcami oraz między pracownikami a pracodawcami. Wzajemna wymiana świadczeń jest istotną cechą która odróżnia realne strumienie pieniądza od innych strumieni przy których tego rodzaju wzajemność świadczeń nie występuje.

2).Przychody i wydatki redystrybucyjne (transfery pieniężne)charakteryzują się one tym, że nie są związane z żadnymi świadczeniami wzajemnymi. Polegają one na nieodpłatnym i bezzwrotnym przejmowaniu określonych zasobów pieniężnych od jednych podmiotów gospodarczych i przekazywaniu ich do dyspozycji innych podmiotów. Nazywamy je redystrybucyjnymi dlatego że polegają one na ponownym dzieleniu zasobów pieniądza już raz rozdzielonych w formie przychodów realnych. Podstawowym mechanizmem redystrybucji pieniądza w skali całej gospodarki jest budżet państwa.

3).Przychody i wydatki kredytowe -żródłem tych przychodów i wydatków są operacje kredytowo-emisyjne aparatu bankowego. Przychodami kredytowymi są przychody uzyskiwane przez podmioty gospodarujące drogą zaciągania kredytów bankowych czyli pożyczek pieniężnych. Natomiast wydatkami kredytowymi są wydatki tych podmiotów ponoszone w chwili spłacania poprzednio zaciągniętego kredytu. Wspólną cechą przychodów i wydatków redystrybucyjnych i kredytowych jest ich nieekwiwalentny charakter tzn. uzyskiwanie oraz ponoszenie przychodów i wydatków nie jest związane z żadnymi wzajemnymi świadczeniami rzeczy usług lub pracy.

CECHY PIENIĄDZA

a) jest towarem,
b) jest szczególnym towarem, ponieważ stanowi powszechny ekwiwalent(posiada wartość użytkową, służy do wyrażania wartości),
c) jest uniwersalnym ucieleśnieniem...,
d) jest uniwersalnym reprezentantem wartości użytkowej, może być zamieniony na każdą dowolną, inną wartość użytkową,
e) jest ucieleśnieniem społecznego charakteru pracy-potwierdza społeczny charakter pracy.

FUNKCJE PIENIĄDZA
a) jest miernikiem wartości czyli wyraża wartość różnych towarów .Pieniądz będąc miernikiem wartości może spełniać jednocześnie inne funkcje. W tej funkcji pieniądz występuje w postaci idealnej np. w cenniku, roczniku statystycznym.
b) środka cyrkulacji występując w transakcjach kupna-sprzedaży, w postaci realnej, nieskończenie pełnowartościowej.
c) środka płatniczego. Szczególnie ważna funkcja dla rozwoju gospodarki towarowo-pieniężnej. Ma miejsce głównie wtedy gdy pojawia się zjawisko odroczenia płatności czyli kredyt .
d) Środka gromadzenia skarbu-tezauryzacji ,który zostaje wycofany z obiegu. Występuje w postaci pieniądza pełnowartościowego. Jest to pieniądz realny czyli występuje na rynku. e)Pieniądza światowego. Występuje w postaci pełnowartościowej, służy do wyrażania wartości towarów wymiennych na rynku światowym.

KREDYTOWY CHARAKTER PIENIĄDZA

: Podstawowym źródłem pieniądza jest kredyt bankowy. Bank tworzy pieniądz w ten sposób, że udziela kredytu swoim klientom upoważniając ich w formie odpowiedniego zapisu na rachunku bankowym, do dysponowania określonym zasobem pieniądza. Nowo kreowany pieniądz pojawia się zawsze w obiegu w postaci bezgotówkowej. Kredytobiorca wykorzystuje udzielony mu kredyt regulując, drogą dalszych operacji bezgotówkowych swoje zobowiązania wobec dostawców, budżetu państwa itd. Pieniądz uzyskuje więc w obrocie bezgotówkowym. Kredytobiorca może wykorzystać kredyt również w ten sposób, że podejmie ze swojego rachunku bankowego gotówkę na wypłatę płac lub inne wydatki gotówkowe. W każdym przypadku gdy pieniądz opuszcza strefę obiegu bezgotówkowego zwiększa się ilość gotówki poza kasami banku, czyli następuje emisja pieniądza gotówkowego. Źródłem pieniądza w obiegu - jego podstawą jest zawsze kredyt banków, czyli kreacja pieniądza bezgotówkowego poprzedza emisje gotówki. Emisja ta następuje bowiem drogą częściowego przekształcenia kreowanego pieniądza z formy bezgotówkowej na gotówkową. Obieg pieniężny zmniejsza się wtedy gdy kredytobiorca spłaca kredyt, bank dokonuje odpowiednich zapisów księgowych. Spłata kredytu oznacza zatem wycofanie części pieniądza z obiegu.

POJĘCIE UMOWY KREDYTOWEJ:

Przez umowę kredytową bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony umowie określoną kwotę środków pieniężnych, a kredytobiorca do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie do zwrotu wykorzystywanego kredytu wraz z odsetkami w umownym terminie spłaty oraz do zapłaty prowizji od przyznanego kredytu.

UMOWA KREDYTOWA JEST UMOWĄ

1. Konsesualną

2. Dwustronnie obowiązującą

3. Odpłatną.

Umowa kredytowa niezależnie od kwoty udzielanego kredytu musi być zawarta zawsze na piśmie.

W UMOWIE KREDYTOWEJ MUSI SIĘ ZNALEŹĆ:

Oznaczenie stron umowy

1. Określenie podstawowych stron umowy

2. Kwota kredytu

3. Termin spłaty kredytu

4. Oprocentowanie kredytu i wysokość prowizji

5. Zakres uprawnień banków związanych z wykorzystaniem udzielonego kredytu i zabezpieczeniem jego spłaty

6 Warunku korzystania przez kredytobiorcę z udzielonego kredytu

7. Termin postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych

STRONY UMOWY KREDYTOWEJ: kredytobiorcą może być:

1. Osoby prawne

2. Osoby fizyczne

3, Podmioty gospodarcze nie posiadające osobowości prawnej

Podstawowym uprawnieniem kredytobiorcy jest prawo do korzystania z określonej w umowie kwoty środków pieniężnych postawionych do jego dyspozycji na warunkach określonych w umowie. Podstawowym obowiązkiem banku jest oddanie do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych w wysokości określonej w umowie. W okresie korzystania przez kredytobiorcę z kredytu bank ma szereg uprawnień przysługujących mu z mocy przepisów prawa bankowego.

POJĘCIE UMOWY POŻYCZKI:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy albo tą samą ilość rzecz tego samego gatunku i tej samej jakości.

Banki mogą udzielać tylko pożyczek pieniężnych.

UMOWA POŻYCZKOWA JEST UMOWĄ:

1. Konsensualną (dochodzi do skutku już w momencie podpisania przez strony, a   nie w momencie wydania przez bank środków pieniężnych.)

2. Dwustronnie obowiązującą

3. Może być umową odpłatną bądź nieodpłatną

ELEMENTY UMOWY POŻYCZKI:

1. Oznaczenie stron umowy

2. Oznaczenie wysokości pożyczki

3. Określenie obowiązków stron pożyczki: - obowiązku banku przeniesienia na pożyczkobiorcę własności środków pieniężnych - obowiązku pożyczkobiorcy do zwrotu pożyczki

STRONY UMOWY POŻYCZKI :bank udziela pożyczek:

1. Osobom prawne

2. Osobom fizyczne

3, Podmiotom gospodarczym nie posiadającym osobowości prawnej

RÓŻNICE MIĘDZY POŻYCZKĄ A KREDYTEM:
a) na mocy umowy pożyczki na pożyczkobiorcę przenoszona jest własność określonej ilości pieniędzy; na mocy umowy kredytowej do dyspozycji kredytobiorcy stawiana jest określona kwota środków pieniężnych w postaci bezgotówkowego pieniądza bankowego
b) kredyt udzielany jest na konkretne cele sprecyzowane przez kredytobiorcę i wskazane w umowie; w przypadku pożyczki nie ma takiego wymogu,
c) wykorzystanie kredytu musi nastąpić na warunkach i zasadach określonych w umowie kredytowej; pożyczki ten warunek nie musi dotyczyć
d) kredyt powinien być odpłatny; pożyczka może być odpłatna lub nieodpłatna
e) umowa kredytowa zawsze musi być zawarta na piśmie; umowa pożyczki musi być zawarta na piśmie gdy kwota pożyczki przekracza 2000 PLN

FUNKCJE KREDYTU:
a) emisyjna: jest to rola jaką pełni kredyt bankowy w tworzeniu pieniądza i wprowadzaniu go do obiegu. Funkcje te pełni każdy kredyt, gdyż każde udzielenie przez bank kredytu tworzy nowy pieniądz i wprowadza go do obiegu, a każda spłata kredytu jest równoznaczna z wycofaniem z obiegu i likwidację pieniądza.  dochodowa: można ją rozpatrywać z mikro i makroekonomicznego punktu widzenia. motywem dla którego podmioty gospodarcze korzystają z kredytu, jest potrzeba dokonania wydatków, które nie znajdują pokrycia w uzyskanych przez te podmioty w danym okresie przychodach z innych źródeł ( przychodach realnych ) i redystrybucyjnych ani też z poprzednio nagromadzonych zasobów pieniądza. Z punktu widzenia poszczególnych kredytobiorców, czyli w ujęciu mikroekonomicznym, każdy kredyt powiększa ich dochody, czyli pełni funkcję dochodową. Natomiast o funkcji dochodowej kredytu z makroekonomicznego punktu widzenia mówimy wówczas, gdy w wyniku akcji kredytowej następuje w danym okresie ogólny wzrost dochodów pieniężnych w skali całej gospodarki narodowej. Ma to miejsce wówczas gdy suma kredytów udzielanych w tym okresie przewyższa sumę kredytów spłaconych, czyli jeśli następuje wzrost pieniądza w obiegu.
b) rozdzielna jest to rola, jaką odgrywa kredyt w procesie ostatecznego podziału dochodu narodowego stały dopływ dóbr finalnych.
c) kontrolna :polega na tym, że kredyt umożliwia bankom wgląd w gospodarkę kredytobiorców, sprawowanie kontroli nad prawidłowością tej gospodarki i wywieranie wpływu na ich decyzje gospodarcze.

. BUDŻETOWA EMISJA PIENIĄDZA:

...