HISTORIA TENISA
wiek XIV – pierwsze wzmianki o tzw. „grze dłonią”.
Koniec XV, XVI – złoty okres „gry dłonią” nazywanej wtedy „jeu de paume”. Na początku gra polegała na odbijaniu piłki dłonią, ale coraz większe wymagania odnośnie siły uderzenia, szybkości oraz niebezpieczeństwo kontuzji spowodowały wprowadzenie do użycia skórzanych rękawic, które z biegiem lat zastąpiono drewnianą packą. W dalszym rozwoju pojawiła się rakieta, która upowszechniła się w XV wieku.
1555 rok - wydarzeniem zasługującym na uwagę w historii tenisa było wydanie we Francji dzieła pt. „Traktat o grze w piłkę” (Trattato del Giouco della palla di messer Antonio Scaino da Salo, divisio in tre pati Venezia). Zawierał on dokładny opis popularnych gier: „jeu de courte paume”- gra w obiektach krytych i „jeu de longue paume”- na terenie otwartym, reguł uderzania piłki, zasad liczenia, urządzeń i sprzętu oraz liczne wskazówki techniczne i praktyczne. Tradycje gry kontynuowano także w Wielkiej Brytanii pod nazwą „Real Tennis” i we Włoszech „Court Tennis” używając również rakiet z małą główką, w kształcie gruszki, oraz twardych, ręcznie szytych piłek.
Wiek XVIII – bardzo dynamiczny rozwój tenisa. Uprawiało go wielu królów francuskich i angielskich (Ludwik XII i Henryk VIII), a także inne bardzo znane osobistości co spowodowało, że tenis nazwano „grą królów” lub „grą królewską”.
1872 rok - T.H. Gem ze swym przyjacielem Juanem Perrera w Leamington koło Birmingham założyli pierwszy na świecie klub tenisowy zwany „Leaminghton Club”. T.H. Gem był autorem przepisów gry, którą wtedy nazwano Lawn Rackets. Później nazwa zmieniła się na Lawn Tennis, a nazwa klubu na Leamington Lawn Tennis Club. Pierwszy turniej zorganizowany został w 1872 roku, gdzie wykorzystano spotkanie ze studentami w celu rozpowszechniania nowej gry. Grano gumową piłką która znacznie się różniła od dzisiejszej.
Od 1872 roku – pierwsze korty pojawiły się we Francji (1872 – Le Havre Atletic Club, 1879 – Club de Dinard nad Kanałem La Manche, w Etretat i w Bordeaux, 1882 – Racing Club de Paris, 1885 – Club de Boulogne), w USA (w Bostonie), w Australii, we Włoszech (Bordighera 1878), w Indiach i w Kanadzie.
1874 rok – pierwsza gra dość zbliżona do dzisiejszego tenisa wymyślona w Anglii przez W.C. Wingfielda. Kort Wingfielda z roku 1874 roku posiadał kształt przypominający skrzydła motyla. Były to dwa trapezy złączone ze sobą mniejszą podstawą i przedzielone siatką na wysokości 152 cm. (słupek) i 142 cm. (środek), a łącznie długość kortu wynosiła 18,288 m, a szerokość 9,144 m. na linii końcowej i 6,40 m. w środku. Jako ciekawostkę można wspomnieć, że serwujący miał wydzielone miejsce, usytuowane stycznie do linii końcowej. Rok po publikacji Wingfielda dotyczącej zasad gry w tenisa dokonano pierwszych zmian, kształtu i wielkości kortu oraz wysokości siatki. Specjalny komitet powiększył kort do długości 23,77 m. i szerokości 7,318 m. w środku. Jednak najbardziej istotną zmianą było wprowadzenie kar serwisowych po obu stronach kortu i stycznych do siatki. Pozostawiono jednak kształt kortu Wingfielda tzw. „diabolo”.
1877 rok – propozycja prostokątnego kształtu kortu, kiedy to uznano dotychczasowy kształt za osobisty pomysł Wingfielda. Ustalone wtedy długości obowiązują do dziś: długość 23,77 m. i szerokość 8,23 m.- gra pojedyncza. W 1878 roku skrócona została długość kara serwisowego do 6,705 m., w 1880 roku ustalono ją ostatecznie na 6,40 m. oraz wysokość siatki na słupkach i w jej środku z 1,06 m. na 0,914 m.
1887 rok – udoskonalono i uzupełniono przepisy gry w tenisa
16 lipca 1877 roku – rozegrano pierwszy turniej wimbledoński. Finał zgromadził około 200 widzów, a zwycięzcą został Spencer W. Gore z W.C.Marshallem.
1881 rok – w Newport Casino zainaugurowano Międzynarodowe Mistrzostwa USA. Odbył się turniej w grze pojedynczej i podwójnej mężczyzn.
1891 rok – Francja jako pierwsza na kontynencie zorganizowała swe mistrzostwa.
1896 rok – w związku z wzrastającą popularnością tenisa, oprócz dziewięciu dyscyplin sportowych (lekkoatletyki, szermierki, pływania, zapasów, gimnastyki, strzelectwa, kolarstwa, podnoszenia ciężarów) na I Olimpiadzie w Atenach znalazł się również tenis. W pierwszym turnieju olimpijskim brali udział tylko mężczyźni, rozgrywali zarówno pojedynki singlowe jak i deblowe.
1898 rok – w Warszawie zorganizowano pierwszy turniej na kortach w Dolinie Szwajcarskiej, jego zwycięzcą został Bronisław Kowalewski.
1898 rok - powstaje polski klub: Koło Tenisowe w Poznaniu.
1900 rok – w Poznaniu rozpoczyna działalność Polskie Towarzystwo Tenisowe.
1903 rok – w Galicji powstał pierwszy polski klub: Lwowski Klub Sportowy „Czarni”.
1905 rok - po raz pierwszy rozegrane zostały w Melbourne Międzynarodowe Mistrzostwa Australii. Aż do 1976 roku impreza ta stanowiła pierwszy turniej wielkoszlemowy, rozpoczynający zmagania najlepszych tenisistów świata
1907 rok - organizacja pierwszego turnieju uczniowskiego na ogródkach jordanowskich Towarzystwa Zabaw Ruchowych, które były też miejscem narodzin tenisa lwowskiego.
1910 rok - „Cracovia” organizuje pierwszy turniej o mistrzostwo Krakowa. Zawody odbyły się na kortach w Parku Jordana, a zwycięzcą w grze pojedynczej został Władysław Szwede, który triumfował także wraz z Jerzym Leszczyńskim w grze deblowej.
1911 rok – z inicjatywy Adama Rosego, jesienią zorganizowano w Poznaniu pierwszy szkolny turniej dla młodzieży polskiej, w którym zagrało 60-ciu tenisistów.
1912 rok – powstanie w Poznaniu klubu o nazwie „Związek Tenisowy Młodzieży Poznańskiej”. Obiekt ten posiadał 9 kortów i liczył około 100 członków. Tuż przed wybuchem I-szej wojny światowej ze Związku Tenisowego Młodzieży Poznańskiej wyodrębnił się klub o nazwie Poznański Klub Tenisowy.
1912 rok - Pierwszy turniej międzynarodowy zorganizowany przez krakowski AZS. W mistrzostwach Galicji zwyciężył mistrz Austrii Rudolf Kinzela. Odbył się też inny turniej, ale tylko dla Polaków - Mistrzostwa Krakowa w którym triumfowali Władysław Szwede i Wanda Nowakówna. W tym samym roku LKT zorganizował międzynarodowy turniej oraz turniej wyłącznie dla Polaków, które były mistrzostwami Lwowa.
1914 rok – w czeskiej Opawie doszło do spotkania tenisistów z trzech zaborów.
27 sierpnia 1921 roku – powstaje Polski Związek Lawn Tenisowy. Członkami - założycielami było 9 klubów (AZS Kraków, AZS Poznań, AZS Warszawa, Łódzki Klub Lawn - Tenisowy, Koło Tenisowe Toruń, Wojskowy Klub Sportowy Lublin, K.S. Warta i K.S. Unia z Poznania oraz Czarni Lwów). Pierwszy zarząd miał siedzibę w Poznaniu, a przewodniczył mu Zdzisław Szulc.
lata 20-te XX wieku - wstąpienie PZLT do Międzynarodowej Federacji Lawn- Tenisowej.
1925 rok – pierwszy udział Polski w rozgrywkach o Puchar Davisa.
1925 rok –Mistrzostwa Francji przekształcono w otwarte, międzynarodowe Chellenge Round. Uroczyste otwarcie nowego obiektu tenisowego na obrzeżach Lasku Bulońskiego odbyło się 19 i 20 maja 1925 roku meczem kobiet Francja – Anglia.
1927 rok – Francja po raz pierwszy zdobyła Srebrną Salaterkę wygrywając Puchar Davisa z USA w Filadelfii.
1931 rok - zorganizowanie Międzynarodowych Mistrzostw Polski na kortach warszawskiej Legii.
1977 rok – zmieniona zostaje data rozgrywek Międzynarodowych Mistrzostw Australii, w ten właśnie sposób turniej na Antypodach stał się ostatnim z cyklu imprez Wielkiego Szlema i będzie kończył coroczne współzawodnictwo w systemie rozgrywek Grand Prix. W 1977 roku rozegrano dwa turnieje: styczniowy- rozpoczynający cykl i grudniowy- zamykający roczne zmagania Grand Prix, po którym rozegrano jeszcze turniej Masters.
1978 rok – rozegrano pierwsze Międzynarodowe Mistrzostwa USA w Flushing Meadow. Kompleks wybudowano z inicjatywy USTA (United States Tennis Association) w parku na terenach Światowej Wystawy z 1939 roku, który uznawany jest za oficjalne Centrum Tenisowe USTA imienia Louisa Armstronga.
1988 rok – Pierwsze, po ponad półwiecznej nieobecności zawody tenisowe na Olimpiadzie odbyły się w Seulu, choć już na wcześniejszej olimpiadzie w Los Angeles odbył się turniej pokazowy (bez medali).
bas_tian22