Katecheza 20
MODLITWA
Módl się za nami święta Boża Rodzicielko, abyśmy stali się godnymi obietnic Chrystusowych. Boże, Ty, co roku dajesz nam radość z oczekiwania uroczystości Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy całym sercem przyjęli Twojego Syna jako Odkupiciela i bez trwogi mogli Go oglądać, gdy przyjdzie jako Sędzia. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Urodzinowe przyjęcia: goście, zdmuchiwanie świec na torcie, życzenia, prezenty, dobra zabawa... Za rok może być podobnie. Adwent: roratnia Msza Święta, lampiony, dobre postanowienia, rekolekcje, nadzieja na spełnienie obietnic, tęsknot... W zeszłym roku było podobnie. Dlaczego wciąż powracamy pamięcią do niektórych wydarzeń z przeszłości?
Kiedy przeżywasz kolejny raz uroczystość urodzin, wydaje ci się, że nic się nie zmieniło. A przecież ty się zmieniłeś, urosłeś, dojrzałeś, inaczej myślisz, inaczej postępujesz, podejmujesz coraz trudniejsze decyzje.
Gdy nadchodzi kolejny Adwent, też może wydawać się, że ciągle jest tak samo. Spełniasz dobre uczynki, służysz innym pomocą, więcej modlisz się, częściej przebywasz w kościele. Co roku przygotowujesz swoje serce na spotkanie ze Zbawicielem. W święta Bożego Narodzenia cieszysz się z Jego przyjścia, które było spełnieniem bardzo długiego oczekiwania. Radujesz się, bo wiesz, że tylko On może zaspokoić w ludziach pragnienie miłości i dobra. Prawdę tę wspomina Kościół w okresie Adwentu. Pamięć o spełnionych przez Boga obietnicach budzi nadzieję i wzmacnia naszą wiarę, że Jezus przyjdzie powtórnie. To oczekiwanie nazywamy oczekiwaniem na Paruzję - powtórne przyjście zmartwychwstałego Pana.
W okresie Adwentu odnawiamy pragnienie tego przyjścia. Trwa przygotowanie na to spotkanie. Jako dzieci Boże mamy stale duchowo rozwijać się i umacniać naszą przyjaźń z Jezusem Chrystusem. Dokonuje się to poprzez ciągłą pokutę, ciągłą przemianę wewnętrzną. Aby godnie przygotować się na przyjście Jezusa, Kościół ukazuje postaci, które są nam wzorem oczekiwania i przyjęcia Jezusa. Są wśród nich: św. Józef, prorok Izajasz, Maryja, Jan Chrzciciel. Cały Kościół rozważa pragnienie Jana Chrzciciela: Potrzeba, aby On wzrastał, a ja się umniejszał (J 3, 30). Prorokowi zależało na tym, aby Jezus, którego on rozpoznał i wskazał jako Mesjasza, był w życiu każdego człowieka najważniejszy.
Kościół, wspólnota wierzących uczniów Jezusa, uczy, przypomina o potrzebie troski o sprawy Boże, o sprawy Jezusa, a więc o to, aby On wzrastał, stawał się coraz bardziej znany i kochany przez ludzi. Pomyśl o tym, że Jezus wzrasta także w tobie - jest tak wtedy, gdy głoszona przez Niego Dobra Nowina jest przez ciebie przyjmowana, kiedy starasz się na jej treściach opierać swoje postępowanie.
Adwent to nie tylko wspomnienie, to pamiątka zbawczego dzieła Pana Boga. To czas twojego osobistego oczekiwania na spotkanie z Nim. Każdy kolejny Adwent jest dla ciebie szansą, by lepiej i dojrzalej przygotować się na to spotkanie. Możesz to uczynić wypełniając swoje obowiązki wynikające z tego, że jesteś uczniem Jezusa, że wierzysz w Niego jako Mesjasza. Czy umiesz dzielić się z innymi własnymi przemyśleniami na temat tajemnicy powtórnego przyjścia na świat Pana Jezusa?
Pytania do grup.
Czego uczą nas słowa Jana Chrzciciela: Potrzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał (J 3, 30)?
Do czego Kościół wzywa ludzi wierzących podczas oczekiwań na spotkanie z Jezusem?
Jakie są oczekiwania Kościoła wobec ciebie w Adwencie?
KATECHEZA_DLA_DZIECI