Przekleta wies.pdf

Przeklęta wieś

Trudno w dzisiejszych czasach wierzyć w klątwy, a

jednak one istnieją. Bywa, że działają przez wiele

pokoleń i że jej ofiary nie są nawet tego świadome.

To było dwa lata temu. W moim domu zadzwonił

telefon. Podniosłam słuchawkę i usłyszałam

roztrzęsiony, męski głos: - W mojej rodzinie dzieją

się naprawdę straszne rzeczy. Część domu spłonęła, w

pożarze zginęło dziecko. Potem w wypadku

samochodowym zginął mój ojciec i sąsiad. Ludzie już

dawno gadali, że cała wieś jest przeklęta, bo zbyt

dużo tutaj nieszczęść, ale ja w to nie wierzyłem.

Długo nie było mnie w domu, bo najpierw wojsko, a

później praca w mieście, ale teraz o pracę trudno i

wróciłem do domu. No i to, co się tutaj dzieje,

przechodzi wszelkie pojęcie. Niech nam pani pomoże!

Wszyscy szaleli z niemocy

Pojechałam tam. Niewielka, cicha wieś leży na

wzniesieniu, z którego rozciąga się piękny widok na

pola i lasy. Kiedy podziwiałam okolicę, zwróciłam

uwagę na przydrożny krzyż - taki, jakie stawia się ku

pamięci ofiar wypadków drogowych. Przy krzyżu

skręciłam w polną drogę wiodącą do skromnego

zabudowania. Na podwórku czekali na mnie panowie

Tomasz i Renek. To z Renkiem rozmawiałam przez

telefon. - To gospodarstwo należy do naszej rodziny

od pokoleń. Mieszkali tu moi dziadkowie, rodzice i

rodzina ciotki. Mieszkał tu też lokator, ale się

powiesił. Powiesił się też wujek, pierwszy mąż ciotki.

Osierocił dwóch chłopaków. Później ciocia powtórnie

wyszła za mąż - za wujka Tomka, małżeństwo jednak

nie było szczęśliwe. Wujek rozwiódł się z ciocią, a

niedługo potem, 11 listopada 1991 r., w domu wybuchł

pożar. Zginął w nim syn wujka. Słychać było, jak

krzyczał. Wszyscy szaleli z niemocy, bo dom płonął jak

pochodnia i nie było szans, żeby chłopaka uratować.

Od tamtej pory słyszę w domu a to pukanie, a to

nawoływania czy płacz dziecka. A mama to nawet na

własne oczy widziała, jak w kubku z herbatą łyżeczka

sama się kręciła.

Dom jakby przecięty na pół

- Podobno dziwne rzeczy działy się w tym domu,

jeszcze zanim wszedłem do tej rodziny - opowiada

pan Tomasz. - Nie wierzyłem w to, ale sam

niejednokrotnie słyszałem dziwne hałasy na dachu.

Ten dom nie był budowany przez fachowca. Znam się

na budowie i wiem, że dach jest za słaby, aby mógł

utrzymać ciężar człowieka, więc jak tylko słyszałem

na dachu tupanie, wychodziłem na zewnątrz, żeby

sprawdzić, co to takiego. Nigdy nikogo nie widziałem.

Hałas na chwilę ustawał, ale ledwie wchodziłem do

domu, znowu się pojawiał. Jakby się coś ze mną bawiło

w chowanego. Dziwne odgłosy dochodziły też czasem

w nocy z kuchni. Myśleliśmy, że to teściowa nie może

spać i się tam krząta, ale jak sprawdzaliśmy,

okazywało się, że wszyscy śpią.

Mieszkałem w tym domu z żoną i dziećmi cztery lata.

W tym czasie nasz związek zamienił się w piekło. Żona

zaczęła pić, a ja przy niej. Potem zdecydowałem się od

niej odejść, bo zdałem sobie sprawę, że do niczego

dobrego to nie prowadzi. Dwa tygodnie po rozwodzie

dowiedziałem się, że w pożarze zginął mój starszy

syn. Młodszego, kilkumiesięcznego, żona zdołała

uratować, wyrzucając go przez okno. Pożar był

dziwny, bo z jakiegoś powodu całkowitemu zniszczeniu

uległa tylko ta połowa domu, która należała do mnie.

Drugiej połowy ogień w ogóle nie naruszył. Widziałem

to pogorzelisko i dziwiłem się, jak to było możliwe.

Strażacy też się dziwili, bo w tej drugiej części

przechowywane było paliwo. Mówili, że to jakiś cud.

Przypuszczam, że gdybym nie rozszedł się z żoną, to

ja byłbym ofiarą, a że tak się nie stało, to COŚ

zabrało mojego syna.

Płonąca góra

Po krótkiej rozmowie ruszyliśmy z Renkiem w teren,

by sprawdzić, czy w okolicy nie ma przypadkiem

jakichś anomalii energetycznych. U stóp wzniesienia,

na którym stoi pechowe gospodarstwo, zauważyłam na

łące kilka niedużych, łysych plam. Podobno od dawna

nic tam nie rośnie. Urządzenia pomiarowe wykazały w

tych miejscach promieniowanie o parametrach

odbiegających od normy.

Oddalając się od domu i łąki, natknęłam się na

mokradła i młodziutką szkółkę leśną. Za mokradłami

było drugie wzniesienie. Jak się dowiedziałam, wpisało

się ono niedawno w historię wsi. Przez trzy lata, od

1991 do 1993 roku, palił się tam torf pod ziemią.

Później część gruntu się zapadła i w rozpadlinie

powstało jeziorko. W tym czasie ze studni w

gospodarstwie wytrysnęła woda, a wraz z nią -

szczątki skamieniałych kości. Zapytałam Renka o

przydrożny krzyż niedaleko jego gospodarstwa. - W

tamtym miejscu siedem lat temu zginął mój ojciec i

sąsiad. Pojechali do wsi po flaszkę. Kiedy wracali, z

naprzeciwka wyjechał samochód, a oni, zamiast

zwolnić, dodali gazu i wpadli prosto na ten samochód,

jakby go wcale nie widzieli.

Dziadek tu był

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: