B.Bacler,J.Drobnik - Lecznicze rośliny naczyniowe w Farmakopei.pdf

(309 KB) Pobierz
18_Bacler_tabelki.p65
Ann. Acad. Med. Siles. 2006, 60, 6
PRACA POGLĄDOWA
Barbara Bacler, Jacek Drobnik
Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Zielarstwa Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach
Lecznicze rośliny naczyniowe w Farmakopei
polskiej IV, V i VI
Medicinal vascular plants in Pharmacopoeia of Poland No. 4, 5 and 6
ABSTRACT
The paper lists all vascular plants which herbal stock is mentioned in Pharmacopoeia of Poland No. 4, 5 and 6 (FP IV, V and
VI). We take into account all modifications in these three editions. The greatest changes in the set of medicinal plants
appeared in the 5 th edition of Pharmacopoeia . FP IV, V and VI enumerate a total of 117 of vascular plants species, which
provide medicinal raw materials (tab. I), and 10 further genera without names of used species (tab. II). Herbal materials
derived from 100 taxa (species and genera) of medicinal vascular plants come from Polish herbalists’ cultivations and/or
from wild growing populations of plants. Stock from 6 other genera and 16 other species is imported.
KEY WORDS: medicinal plants, vascular plants, plant stock, pharmacopoeia, Poland
STRESZCZENIE
Niniejsza praca zawiera zestawienie roślin naczyniowych, których surowce lecznicze wymieniono w Farmakopei Polskiej
(FP) IV, V, VI. Uwzględniono wszystkie zmiany, jakie miały miejsce w jej trzech wydaniach. Największe zmiany listy
farmakopealnych roślin leczniczych przyniosło wydanie Farmakopei Polskiej V. Ogółem FP IV, V i VI wymieniają łącznie
117 gatunków roślin naczyniowych, dostarczających surowców leczniczych (tab. I), a ponadto 10 dalszych rodzajów bez
podania nazwy wykorzystywanych gatunków (tab. II). Surowce ze 100 taksonów (gatunków i rodzajów) roślin leczniczych
pochodzą z upraw lub/i zasobów krajowych, natomiast surowce z 6 rodzajów i 16 gatunków pochodzą z importu.
SŁOWA KLUCZOWE: rośliny lecznicze, rośliny naczyniowe, surowce roślinne, Farmakopea Polska
Wstęp
miast monografia jednego surowca znajduje się jedynie w FP
II wydanej w 1937 roku i przedrukowanej w 1946 roku [6].
Lista gatunków roślin leczniczych ujętych w Farmako-
pei polskiej (FP) zmienia się w kolejnych jej wydaniach.
Niniejsza praca zestawia rośliny naczyniowe, których su-
rowce lecznicze wymieniono w Farmakopei polskiej IV, V
i VI.
Obecnie obowiązujące VI wydanie FP (z roku 2002)
[1] odwołuje się wielokrotnie do monografii surowców za-
mieszczonych w FP V (wydanej w latach 1992–1995) [2,
3], a oba te wydania powołują się z kolei na opis roślin
i surowców w FP IV (z lat 1965–1970) [4]. W przypadku
jednego gatunku rośliny FP IV odsyła do monografii
surowców roślinnych, mieszanek lub preparatów zamiesz-
czonych tylko w wydaniu III (z lat 1954–1962) [5]. Nato-
Nomenklatura gatunków i surowców
w Farmakopei polskiej IV, V i VI
Rośliny dostarczające surowców leczniczych wymienione
w Farmakopei nazywamy roślinami farmakopealnymi. Oma-
wiane farmakopee podają zwykle ich pełne nazwy gatunko-
we (zestawiono je w tabeli I), jednak w przypadku kilku su-
rowców tekst farmakopej ogranicza się do podania jedynie
nazwy rodzajowej rośliny macierzystej. Zdarza się tak w sytu-
acji, gdy surowce lecznicze pozyskuje się z kilku gatunków
roślin o podobnych cechach budowy, podobnej zawartości
substancji czynnych i zbliżonym działaniu farmakologicznym,
więc z punktu widzenia ziołolecznictwa nie zachodzi potrze-
ba dokładnego rozróżniania gatunku (tab. II). Są to:
— rzewień ( Rheum ) — w omawianych farmakopeach fi-
guruje pod nazwą „ Rheum sect. palmatum L.” bez po-
dania przykładowych gatunków dostarczających surow-
ca. Pod nazwą Rhei radix (stosowaną wymiennie z ter-
minem Rhei rhizoma ) używa się obecnie w lecznictwie
surowców z Rheum palmatum L., a ponadto z Rh. offi-
cinale Baill. oraz Rh. tanguticum Maxim. [7];
Adres do korespondencji:
Dr farm. Jacek Drobnik
Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Zielarstwa Śl. AM
ul. Ostrogórska 30, 41–200 Sosnowiec
Tel./faks: (+48 32) 292 45 90
e-mail: jacekdr@pro.onet.pl
Annnales Academiae Medicae Silesiensis 2006, 60, 6, 557–577
Copyright © Śląska Akademia Medyczna
ISSN 0208–5607
557
225539485.013.png
 
Ann. Acad. Med. Siles. 2006, 60, 6
— sosna ( Pinus L.) — żywicę sosnową ( Pini resina ) pozy-
skiwano, według FP IV i V, z różnych gatunków sosen
[2–4]. Surowiec krajowy pochodzi z pospolitej w Polsce
sosny zwyczajnej ( Pinus sylvestris L.) [8];
— traganek ( Astragalus L.) — według FP IV wydzielina
z pędów znana pod nazwą tragant pochodzi z kilku egzo-
tycznych gatunków traganków [4], głównie z azjatyckie-
go traganka gumodajnego ( A. gummifer Labillardiere),
a także z A. brachycalyx Fisch. ex Boiss. i A. verus Oli-
vier [9];
— bawełna ( Gossypium L.) — według FP IV surowiec
pochodzi z kilku egzotycznych gatunków z tego rodza-
ju [4]. W uprawie na cele użytkowe znajdują się nastę-
pujące gatunki bawełny: drzewiasta (= b. afrykańska,
G. arboreum L.), indyjska ( G. herbaceum L.), kosmata
(= b. zwyczajna, G. hirsutum L.) i egipska ( G. vitifo-
lium Lamarck) — każdy z tych gatunków jest zróżnico-
wany na kilka odmian [9, 10];
— eukaliptus ( Eucalyptus L’Hérit) — według FP surowiec
pochodzi z kilku egzotycznych gatunków [1–4, 9].
W uprawie na cele użytkowe znajdują się następujące ga-
tunki eukaliptusa: gałkowy ( Eucalyptus globulus Labil-
lardiere) i kamaldulski ( E. camaldulensis Dehnh.)
[9, 10];
— kola ( Cola Schott et Endlicher) — według FP surowiec
pochodzi z kilku egzotycznych gatunków z tego rodza-
ju [1–4, 9]. Na cele użytkowe uprawia się następujące
gatunki koli: Cola vera Schuman, C. acuminata Palisot
de Beauvois i C. ballayi Cornus [9, 10].
Dzięki postępom w taksonomii roślin, zmieniło się też
ujęcie niektórych taksonów roślin leczniczych (wyróżnio-
no w ich obrębie liczne gatunki), podczas gdy w zielarstwie
i recepturze nadal funkcjonują dawne nazwy (por. [11]).
Również tutaj można spotkać się ze znacznym morfolo-
gicznym i fitochemicznym podobieństwem roślin z dane-
go taksonu, dzięki czemu na potrzeby zielarstwa można
zrezygnować z długotrwałego procesu dokładnej identyfi-
kacji gatunkowej roślin macierzystych. Mamy tu następu-
jące przypadki:
—w obrębie dawnego taksonu o nazwie mniszek pospoli-
ty ( Taraxacum officinale Weber) wyróżniono kilkaset
trudnych do oznaczenia gatunków, a stara nazwa T . of-
ficinale stała się obecnie synonimem jednej z sekcji ga-
tunków w obrębie rodzaju Taraxacum Wigg. (por. np.
[12, 13]). We florze Polski wyróżniono co najmniej 370
gatunków mniszków [12].
—nazwa jeżyna krzewiasta ( Rubus fruticosus L.) odnosi
się głównie do jeżyny fałdowanej ( R. plicatus Weihe et
Nees) i innych pospolitych, podobnych do siebie, trud-
nych do identyfikacji gatunków z sekcji Rubus L. (por.
[14]). We florze Polski wyróżniono 90 gatunków jeżyn,
w tym dwa mieszańcowe [14].
—różnorodne i podobne do siebie krajowe gatunki gło-
gów ( Crataegus L.) traktuje się w zielarstwie jak dwa
taksony różniące się podstawowymi cechami blaszek
liściowych i owoców — i określa nazwami głóg dwu-
szyjkowy ( Crataegus oxyacantha auct.) i głóg jedno-
szyjkowy ( C. monogyna Jacq.). Obecnie w obrębie ro-
dzaju wyróżnia się wiele podobnie wyglądających ga-
tunków, w tym gatunków drobnych (szczególnie w ob-
rębie C. monogyna L. s. lato) oraz mieszańców mię-
dzygatunkowych. Wszystkie te taksony mogą stano-
wić· surowiec zielarski. Gatunkiem dość częstym
w Polsce, a do niedawna niewyróżnianym (nie tylko
przez zielarzy, ale i przez krajowych florystów) jest
też głóg odgiętodziałkowy ( C. rhipidophylla Gand.)
[15].
—róże ( Rosa L.) — w Polsce pozyskuje się różę dziką ( R.
canina L.) oraz inne bardzo podobnie gatunki dziko
rosnące. W krajowym obiegu zielarskim noszą one na-
zwę Rosa canina L. Dla potrzeb zielarskich z pewno-
ścią nie odróżnia się róży dzikiej ( R. canina L.) od kil-
ku podobnych do niej, pospolitych gatunków: róży si-
nej ( R. dumalis Bechst.), róży Sherarda ( R. sherardii
Davies) i innych (por. [16]).
—wierzba ( Salix L.) — jako wierzba biała ( Salix alba L.)
zbierana jest prawdopodobnie w Polsce także bardzo
pospolita, a nie zawsze odróżniana przez początkują-
cych zielarzy wierzba krucha ( S. fragilis L.). Nie można
też wykluczyć, że na surowiec zielarski pozyskuje się
w Polsce również inne, podobne wąskolistne gatunki
wierzb oraz bardzo rozpowszechnione różnorodne mie-
szańce międzygatunkowe. Tak samo jest w przypadku
krzewiastej wierzby purpurowej ( S. purpurea L.) (por.
[15]).
Opisane przyczyny sprawiają, że trudno jest jednoznacz-
nie odpowiedzieć na pytanie o liczbę gatunków farmako-
pealnych stosowanych w Polsce. Są nimi rośliny z tabeli I
oraz grupy roślin z tabeli II.
Gatunki rodzime we florze Polski, antropofity oraz efe-
merofity, a także rośliny u nas uprawiane wyróżniono w
tabeli I i II według prac [12] i [15] oraz cytowaną tam lite-
raturą. Nazwy naukowe łacińskie i polskie roślin podano
na podstawie pracy [12], a w przypadku roślin egzotycz-
nych — zgodnie z pracami: [9, 10, 17, 18]. Rośliny leczni-
cze zbierane ze stanu naturalnego w Polsce lub też upra-
wiane u nas w plantacjach zielarskich wyróżniono według
pracy [19].
Uwagi na temat zakresów nazw surowców roślinnych
Należy zwrócić uwagę na następujące nazwy surowców
roślinnych zamieszczone w tabeli I:
—Nazwa aloë capensis jest łacińską nazwą apteczną lub
handlową (lecz nie naukową!) nazwą aloesu kolczaste-
go ( Aloë ferox Miller) [20, 21] oraz alony otrzymywa-
nej z tego gatunku, dlatego zdecydowano się ją zapi-
sać z małej litery, jako określenie zwyczajowe ( nomen
vulgare ).
Herniariae herba — ziele połonicznika, pochodzi z po-
łonicznika nagiego ( Herniaria glabra L.), przy czym do-
puszczalny jest w tym surowcu dodatek połonicznika
kosmatego ( H. hirsuta L.) [4]. Sam połonicznik kosma-
ty nie jest jednak gatunkiem farmakopealnym w FP.
558
Barbara Bacler, Jacek Drobnik , Lecznicze rośliny naczyniowe w Farmakopei polskiej IV, V i VI
Lecznicze rośliny naczyniowe w Farmakopei polskiej IV, V i VI
Violae tricoloris herba — według FP V surowiec zapisy-
wany pod tą nazwą może zawierać ziele fiołka trój-
barwnego ( Viola tricolor L.) lub równorzędnie ziela
fiołka polnego ( V. arvensis Murray) — albo też mie-
szaninę ziela obu tych gatunków [2, 3]. W FP V bra-
kuje jednak nazwy Violae arvensis herba dla surowca
z fiołka polnego.
Farmakopea Polska V wymienia 78 gatunków i 7 rodza-
jów, a FP VI — 78 gatunków i 5 rodzajów.
Najwięcej zmian w zestawie krajowych farmakopeal-
nych roślin leczniczych wprowadzono w wydaniu V FP. Wy-
cofano wówczas 31 gatunków i 4 rodzaje z FP IV (brak ich
również w FP VI). Natomiast w FP V wprowadzono 25
nowych gatunków i 2 rodzaje (figurują one nadal w FP VI).
W FP VI nie zamieszczono 1 rodzaju i 2 gatunków poda-
wanych w FP IV i V, natomiast wprowadzono 2 gatunki nowe:
Oenothera paradoxa Hudziok i Plantago ovata Foksal.
Spośród wymienionych w niniejszej pracy gatunków
i rodzajów roślin farmakopealnych, krajowy przemysł zie-
larski zaspokaja zapotrzebowanie na surowce pochodzą-
ce z 95 gatunków (tab. I) i 5 rodzajów (tab. II). Z tego
38 gatunków i 3 rodzaje pozyskiwane są w Polsce wyłącz-
nie ze stanu naturalnego, 44 gatunki pochodzą wyłącznie
z upraw zielarskich, a 13 gatunków i 2 rodzaje pozyskuje się
z obu tych źródeł. Surowce z 16 gatunków i 6 rodzajów
pochodzą z importu.
Podsumowanie
Farmakopee polskie IV, V i VI wymieniają łącznie na-
zwy 117 gatunków roślin naczyniowych dostarczających
surowców leczniczych (tab. I), a ponadto 10 taksonów
w randze rodzaju, bez podawania nazw wykorzystywa-
nych gatunków leczniczych (tab. II). W FP IV zamiesz-
czono 85 gatunków. W przypadku jednego z nich mo-
nografia surowca znajduje się w FP III — jest to malina
właściwa Rubus idaeus L. Farmakopea polska IV wymie-
nia też 8 dalszych rodzajów roślin leczniczych.
PIŚMIENNICTWO
skich surowców leczniczych. Część I. Ann. Acad. Med. Siles. 2005; 59:
198–208.
12. Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M. Flowering Plants and
Pteridophytes of Poland, a Checklist. Krytyczna lista roślin naczynio-
wych Polski. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences,
Kraków 2002.
13. Øllgard H., Głowacki Z., Krechowski J. Species of genus Taraxacum
( Asteraceae ) in Poand. Part 1. Pomorze, Mazowsze and Podlasie re-
gions. Fragm. Flor. Geobot. Polonica 2000; 7: 5–62.
14. Zieliński J. The genus Rubus ( Rosaceae ) in Poland. Polish Bot. Stud.
2004; 16: 1–300.
15. Rutkowski L., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej.
Wyd. 2. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
16. Popek R. Róże dziko rosnące Polski. Wydawnictwo Plantpress, Kraków 2002.
17. Anioł-Kwiatkowska J. Wielojęzyczny słownik florystyczny. Wydawnic-
two Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003.
18. Szweykowska A., Szweykowski J. (red.). Słownik botaniczny. Wyd. 2.
Wiedza Powszechna, Warszawa 2003.
19. Senderski M. E. Prawie wszystko o ziołach. Nakład autora. Podkowa
Leśna 2004.
20. WHO Monographs on selected medicinal plants. World Health Organiza-
tion, Geneva 1999.
21. Jędrzejko K. Medicinal Plants and Herbal Materials in Use in Poland.
A Checklist — Wykaz roślin i surowców leczniczych stosowanych
w Polsce. Wydawnictwo Śląskiej Akademii Medycznej, Katowice 2001.
1. Farmakopea polska. Wyd. 6. Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne,
Warszawa 2002.
2. Farmakopea polska. Wyd. 5. tom 5. Polskie Towarzystwo Farmaceu-
tyczne, Warszawa 1999.
3. Farmakopea polska. Wyd. 5. Supl. Polskie Towarzystwo Farmaceutycz-
ne, Warszawa 1995.
4. Farmakopea polska. Wyd. 4. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekar-
skich, Warszawa 1965 (tom 1), 1970 (tom 2).
5. Farmakopea polska. Wyd. 3. Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej.
Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1954.
6. Farmakopea polska II. Pharmacopoea Polonica II. Towarzystwo Przyja-
ciół Wydziałów i Oddziałów Farmaceutycznych przy Uniwersytetach
w Polsce, Warszawa 1946.
7. Smolarz H. D., Wegiera M. Antrachinony — składniki roślinne o właści-
wościach nie tylko przeczyszczających. Postępy Fitoterapii 2004; 14
(4): 169–172.
8. Kohlmünzer S. Farmakognozja. Wyd. 5. Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 2000.
9. Strzelecka H., Kowalski J. Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Wy-
dawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2000.
10. Podbielkowski Z., Sudnik-Wojciechowska B. Słownik roślin użytkowych.
Wyd. 7. PWRiL, Warszawa 2003.
11. Drobnik J., Bacler B. Pochodzenie tradycyjnych łacińskich nazw zielar-
559
Tabela I. Gatunki leczniczych roślin naczyniowych w Farmakopei Polskiej IV, V i VI. (por. też tab. II.) Skróty i symbole: A — antropofit we florze Polski; ang. — angielski; fr. — francuski; E — efemerofit we florze Polski; for.
— forma; FP — Farmakopea polska ; monogr. — monografia; Msz. — mieszanki farmakopealne; PL — status gatunku we florze Polski; Prep. — preparaty farmakopealne; sp. — nieoznaczony gatunek; subsp. — podgatunek; Sur.
— surowce lecznicze; U — gatunek uprawiany w Polsce (roślina ozdobna lub przemysłowa); var. — odmiana;
— składnik flory Polski; O — brak we florze Polski
Table I. Medical vascular plants listed in Pharmacopoea of Poland No. 4, 5 and 6
PL Obowiązująca nazwa naukowa
FPIV
FPV
FP VI
Inne nazwy surowców
wFPVI
Źródło surowca
leczn. w Polsce
Nazwy Achillea millefolium L.,krwawnikpospolity
Stan naturalny
Sur.
Herba Millefolii
Millefolii herba
Yarrow (ang.)
Achilléemillefeuille (fr.)
Msz.
Species ad gargarisma
Species advulantes
Species cholagogae
Species stomachicae
Species antipyreticae
Nazwy Acorus calamus L., tatarakzwyczajny
Stan naturalny
Sur.
Rhizoma Calami
Prep.
Tinctura amara
Tiinctura Calami
Tinctura Rhei composita
Nazwy Adonis vernalis L., miłek wiosenny
Uprawyzielarskie
Sur.
Herba Adonidis vernalis
Adonidis vernalis herba
Prep.
Tinctura Adonidis vernalis
titrata
Nazwy Aloë ferox Miller,aloeskolczasty
aloë capensis ”*
Sur.
Alona
Alona (wysuszony z liści)
sok
Cap aloes (ang.)
Aloes du cap (fr.)
Nazwy Aloë vera (L.) Burm.fil.,
aloes zwyczajny
Aloë barbadensis Mill.
Sur.
Alona (wysuszony z liści)
sok
Barbados aloes (ang.)
Aloes des Barbados (fr.)
Nazwy Althaea officinalis L., prawoślaz leka rski
Uprawyzielarskie
Sur.
Folium Althaeae
Althaeae folium
Marshmallowleaf (ang.)
Feuille de guimauve (fr.)
Prep.
Althaeae sirupus
Msz.
Species expectorantes
Species antibechicae
Sur.
Radix Althaeae
Althaeae radix
Marshmallowroot (ang.)
Racine de guimauve (fr.)
Prep.
Althaeae sirupus
Msz.
Species antibechicae
225539485.014.png 225539485.015.png 225539485.001.png 225539485.002.png 225539485.003.png 225539485.004.png 225539485.005.png
Tabela I. Ciąg dalszy
Table I. Continaution
PL
Obowiązująca nazwa naukowa
FPIV
FP V
FP VI
Inne nazwy surowców
wFPVI
Źródło surowca
leczn. w Polsce
Nazwy Ammi visnaga (L.)Lam.,aminek egipski
Uprawyzielarskie
Sur.
Fructus Ammi visnagae
Nazwy Arachis hypogea L.,orzachapodziemna
Sur.
Oleum Arachidis (rafinowany
olej wytoczony z nasion)
Nazwy Angelica archangelica L. subsp.
archangelica, dzięgiel litwor
Archangelica officinalis Hoffm.
Uprawyzielarskie
Sur.
Archangelicae radix
( Radix Angelicae )
Angelica root (ang.)
Racine d’angélique (fr.)
Prep.
Guttae sedativae
Msz.
Species digestivae
Nazwy Arctosaphylos uva-ursi (L.)Sprengel,mącznica lekarska
Stan naturalny
Sur.
Folium Uvae ursi
Uvae ursi folium
Bearberry leaf (ang.)
Feuille de busserole (fr.)
Nazwy Arnica montana L., arnika górska
Uprawyzielarskie
Sur.
Anthodium Arnicae
Arnicae Anthodium
Arnica flower (ang.)
Fleur d’arnica (fr.)
Prep.
Tinctura Arnicae
Arnicae Tinctura
Msz.
Species advulantes
Nazwy Arnica chamissonis Less.,arnika łąkowa
Uprawyzielarskie
Sur.
Anthodium Arnicae
Arnicae Anthodium
Arnica flower (ang.)
Fleur d’arnica (fr.)
Prep.
Tinctura Arnicae
Arnicae Tinctura
Msz.
Species advulantes
Nazwy Artemisia absinthium L., bylica piołun
Stan naturalny
Sur.
Herba Absinthii
Absinthii herba
Wormwood (ang.)
Absynthe (fr.)
Prep.
Species digestivae
Tinctura Absinthii
Absinthii tinctura
Tinctura Rhei composita
Nazwy Atropa belladonna L., pokrzyk wilcza jagoda
Uprawyzielarskie
Sur.
Folium Belladonnae
Belladonnae folium
Belladonna leaf (ang.)
Feuille de belladone (fr.)
Prep.
Belladonnae extractum siccum
Msz.
Suppositaria antispastica
Sur.
Radix Belladonnae
Prep.
Extractum Belladonnae
fluidum
225539485.006.png 225539485.007.png 225539485.008.png 225539485.009.png 225539485.010.png 225539485.011.png 225539485.012.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin