Maciej Grochowski Polskie partykuły; składnia, semantyka, leksykografia
(PG 6321.G68 1986)
PARTYKUŁY
Partykuły to leksemy nieodmienne, nie używane samodzielnie, nie łączące, występujące w wypowiedzeniach oznajmujących, wchodzące w relację syntaktyczną z rzeczownikiem i czasownikiem oraz imieniem własnym w formie nominativu. Partykuły są więc predestynowane do występowania w funkcji podrzędnika rzeczownika w dowolnej formie gramatycznej (abstrahując od możliwych ograniczeń leksykalnych).
Do klasy partykuł należą następujące wyrażenia:
bez wątpienia
niby
w istocie
bodaj
nie
w końcu
bodajże
niekiedy
właściwie
bynajmniej nie
niewątpliwie
właśnie
chociaż
oczywista
w ogóle nie
chociażby
oczywiście
wreszcie
choć
pewnie
wszak
choćby
pewno
wszakże
chyba
podobno
w szczególności
czasem
poniekąd
wyłącznie
dopiero
ponoć
w zasadzie
faktycznie
prawdopodobnie
zaledwie
głównie
przecież
zapewne
i
przede wszystkim
zawsze
istotnie
przeważnie
zazwyczaj
jakoby
przynajmniej
z pewnością
jedynie
przypuszczalnie
z reguły
jeszcze
również
zwłaszcza
już
rzeczywiście
zwykle
między innymi
rzekomo
może
szczególnie
na ogół
także
na pewno
też
na przykład
to
nareszcie
tylko
naturalnie
wcale nie
nawet
widocznie
asiabednarska