McKenna Lindsay - Niezwyczajna dziewczyna.pdf - McKenna Lindsay - LadyHenrietta

LINDSAY MCKENNA

Niezwyczajna dziewczyna

PROLOG

31 grudnia, godzina 16.00

Morgan, cóż za wspaniała niespodzianka! To najpiękniejszy

prezent noworoczny! - Laura Trayhern podziwiała luksusowy

apartament w hotelu Hoyt. Posłała buziaka mężowi, który stał obok z

dumnym uśmiechem. - Zupełnie się tego nie spodziewałam! -

wykrzyknęła, rzucając mu się na szyję.

Przed chwilą przyjechali prosto z lotniska w Los Angeles.

Wynajęcie luksusowego apartamentu było niespodzianką, tak samo

jak plan Morgana, by spędzić tu sylwestra i Nowy Rok.

Morgan otoczył żonę ramionami. Na widok uroczego uśmiechu

na twarzy tej filigranowej blondynki ogarnęła go fala czułości. Kiedy

obsypała pocałunkami jego szyję, policzek, a w końcu usta, podniósł

ją w górę i obrócił się wkoło. Figura taneczna godna Freda Astaire'a

sprawiła, że zakręciło mu się w głowie, postawił więc ją z powrotem

na miękkim, białym dywanie i rzekł:

- Szczęśliwego Nowego Roku, kochanie. Chciałem, żeby to była

niespodzianka...

Wygładzając dłońmi długą do kostek spódnicę i obciągając

różowy sweterek, Laura rozejrzała się po pokoju.

- Hoyt... Słynny pięciogwiazdkowy hotel! Od zawsze marzyłam,

żeby go zobaczyć! To tu w latach trzydziestych i czterdziestych

śmietanka Hollywoodu bawiła się na przyjęciach, które opisywały

potem wszystkie gazety... Wiem, że na dole jest piękny, mahoniowy

bar z mosiężnymi okuciami, przy którym siadywał Clark Gable.

Przychodziło tu tez wielu sławnych pisarzy... - Popatrzyła na męża,

który zgodnie ze swobodną, kalifornijską modą miał na sobie

jasnoczerwoną koszulkę polo, granatowy sweter i beżowe spodnie. -

Czuję się jak w cudownym śnie, Morgan - powiedziała, przechadzając

się po najlepszym apartamencie w całym hotelu.

Laura wiedziała, że apartament Króla Słońca na ostatnim piętrze,

urządzony biało - złotymi meblami w stylu Ludwika XIV, musi być

bardzo drogi. Czuła się w nim jak w pałacu. Gładząc koniuszkami

palców komodę ze szlachetnego drewna, wyjrzała przez okno. W

oddali widoczne było centrum. Wyraźnie widziała ponurą, brązową

łunę smogu, zawsze wiszącego nad miastem.

Czternaście pięter niżej potężne, dostojne palmy kołysały się

majestatycznie na wietrze. Przypominały jej wyprężonych na

baczność strażników. Kalifornia była tak cudownie ciepła w

porównaniu z ich lodowato zimnym rodzinnym Philipsburgiem w

stanie Montana, który opuścili zaledwie kilka godzin wcześniej. Tu

nawet pod koniec grudnia wciąż było dwadzieścia stopni.

Poczuła za sobą Morgana. Objął ją ramionami i przyciągnął do

siebie.

- Wszystkiego najlepszego po świętach - mruczał, całując jej

złociste włosy, które przypominały mu bajkę c warkoczach

Roszponki. Kiedy Laura podniosła głowę i posiała mu

podekscytowany uśmiech, serce przepełniała mu radość.

- Nie mogłam w to uwierzyć, Morgan! Kiedy na tej uroczystości

w Perseuszu wręczyłeś mi kopertę, nigdy bym się nie domyśliła, że

znajdę w niej bilety lotnicze i rezerwacje w hotelu Hoyt! - Westchnęła

z zadowoleniem i odwróciła się, wtulając się w jego silne ciało. - Cóż

za wspaniały prezent! Od dawna marzyłam, by tu przyjechać i

zobaczyć ten zabytkowy budynek, a potem dokładnie go opisać.

Morgan skinął głową.

- Wiem, że ostatnio mieliśmy mnóstwo pracy. Perseusz zajmował

mi o wiele więcej czasu, niż się spodziewałem. - Po latach małżeństwa

i wychowaniu czwórki dzieci Laura wciąż miała w sobie młodzieńczy

entuzjazm i czułe serce. Ta cecha nie przestawała go zadziwiać. Wiele

razy tylko dzięki niej udało mu się wylizać z ran, odniesionych w

czasie służby w oddziałach piechoty morskiej, zwłaszcza pod koniec

walk w Wietnamie

Kiedy spotkał ją po raz pierwszy, Laura mieszkała w

Waszyngtonie i pracowała jako historyk i autorka książek, głównie o

tematyce wojskowej. Morgan był właśnie na lotnisku, kiedy zobaczył,

jak Laurę potrącił samochód. Ten wypadek zetknął ich ze sobą i na

zawsze zmienił ich życie. Przez te lata miewali i trudne chwile, ale

dzięki nim ich miłość stawała się tylko coraz silniejsza. Nawet wtedy,

gdy najstarszego syna, Ja sona, porwali handlarze narkotyków, ona

potrafiła stawić temu czoło.

Morgan znał dobrze miłość Laury do zabytkowych budynków i

badań historycznych. A ponieważ Hoyt był jednym z ostatnich

zachowanych luksusowych hoteli z lat dwudziestych, wiedział, że

pobyt tu sprawi jej wielką radość. Od dawna chciała odpocząć od

tematyki wojskowej, o której wciąż pisywała od czasu do czasu, choć

była matką i panią domu. Wiedział, że marzyła o napisaniu artykułu o

pamiątkach szalonych lat dwudziestych.

Połączymy przyjemne z pożytecznym - powiedział. A widząc, jak

jej twarz pochmurnieje, dodał szybko: - Zgoda, więcej przyjemności i

tylko trochę obowiązków.

- Niech zgadnę - powiedziała z przekornym uśmiechem,

przytulając się do niego mocniej i obejmując go w pasie. - Camp

Reed, największy obóz piechoty morskiej w południowej Kalifornii,

jest stąd o rzut kamieniem, nie więcej niż trzydzieści kilka

kilometrów. Pewnie chcesz się tam trochę rozejrzeć, mam rację?

Porozmawiać z generałem o oddziałach i pojedynczych żołnierzach,

których przydzielono do tajnych operacji Perseusza?

- Tak. - Morgan wciągnął powietrze, rozkoszując się fiołkowym

zapachem jej włosów. - Zanim zaczniemy świętować Nowy Rok,

mam umówione dwa spotkania. Najpierw, pierwszego stycznia, muszę

się spotkać z generałem Wilsonem.

- Głównodowodzącym Camp Reed?

- Tak. To właściwie grzecznościowa wizyta, kochanie. Chcę mu

podziękować za całą dotychczasową pomoc i za to, że w zeszłym roku

przysłał mi swoich żołnierzy.

- I rzeczywiście nie zamierzasz przygotowywać żadnych nowych

misji?

Laura wiedziała, że Morgan nie lubi marnować czasu. Starał się

jak najlepiej wykorzystać każdą minutę. Bóg jeden wie, ile tysięcy

kilometrów pokonał, odwiedzając swoich żołnierzy rozproszonych po

całym świecie, wysłanych na ryzykowne akcje, podczas których

ratowali życie wielu ludziom.

Potrząsając głową, pocałował ją w czubek nosa.

- Nie, ten jeden raz spotkam się z nim tylko po to, żeby wypić

drinka w kantynie i powspominać dawne czasy. No i oczywiście

złożyć życzenia świąteczne i noworoczne.

- Zgoda. Wiem, że w hotelu odbędzie się bal sylwestrowy, i nie

zamierzam iść na niego sama. Tymczasem się rozejrzę, porozmawiam

z dyrektorem tego wspaniałego hotelu i zrobię kilka zdjęć. Czas

zacząć zbierać materiały do artykułu. Już wiem, które pismo bardzo

chętnie go opublikuje. Albo może lepiej odpocznę? Wezmę gorącą

kąpiel...

- Nie ułatwiasz mi wyjścia... - wtrącił Morgan. Uśmiechnęła się

przebiegle.

- Mam taką nadzieję, Morganie Trayhernie. Po pięciu dniach

zabawiania kilkudziesięciu gości na naszym bożonarodzeniowym

przyjęciu zasłużyliśmy sobie chyba na małe sam na sam. Nie

uważasz?

Przeczesując palcami jej lśniące złote włosy, odparł:

- Zdecydowanie.

Gdy Laura przypuszczała na niego ten słodki atak, nie potrafił

zebrać myśli. Dobrze wiedziała, jak sprawić, by przestał myśleć o

pracy. Mimo wielu lat małżeństwa jego miłość wciąż była równie

silna, jak na początku, a pożądanie - jeszcze mocniejsze.

- Zgoda, pójdziemy razem na bal i zaczniemy wspólnie nowy

rok. Na razie wspomniałeś o dwóch spotkaniach, na które jesteś

umówiony. Co jeszcze zaplanowałeś na te pięć dni, które mamy tu

spędzić?

Pod badawczym spojrzeniem żony policzki oblała mu fala

zdradliwego gorąca.

- Nie potrafię niczego przed tobą ukryć, prawda? Kiedy wrócę z

Camp Reed, muszę się jeszcze spotkać z kimś tu, w hotelu, dosłownie

na chwilę.

Parskając śmiechem, Laura wyśliznęła się z jego objęć.

Wiedziała, że Morgan ma wiele obowiązków. Nie chciała krzyżować

mu planów, po prostu chciała znać je wszystkie.

- To prawda, kochanie. Nie potrafisz. Wiec... - stanęła przy

oknie, bawiąc się ciężką bordową kotarą. - ...co jeszcze musisz

załatwić?

Pocierając szczękę, odpowiedział:

- Z Wilsonem umówiłem się pierwszego stycznia o trzynastej.

Przyśle po mnie helikopter, z tyłu hotelu jest specjalne lądowisko.

Spotkanie powinno potrwać około godziny, a potem odwiozą mnie

tutaj.

- Obsługa godna VIP - a, brakuje tylko czerwonego dywanu -

zauważyła Laura.

Była pod wrażeniem. Oczywiście, Morgan kontaktował się z

najwyższymi dowódcami armii, podobnie jak z prezydentem i

przedstawicielami najwyższych władz, kiedy organizował nową misję.

Ponieważ Perseusz już niejeden raz rozwiązywał poważne problemy

McKenna Lindsay - Niezwyczajna dziewczyna.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: