Christopher Paolini Najstarszy Księga druga Dziedzictwa przełożyła Paulina Braiter Jak zawsze, ksišżkę tę dedykuję mojej rodzinie. A także moim niesamowitym fanom. To dzięki wam ta przygoda trwa dalej. Se onr sverdar sitja hvass! Alagaesia Streszczenie Eragona Księgi pierwszej Dziedzictwa Eragon, piętnastoletni chłopiec z farmy, przeżywa wstrzšs, gdy w górach zwanych Koćcem znajduje lnišcy błękitny kamień. Chłopiec zabiera go na farmę, na której mieszka wraz z wujem Garrowem i kuzynem Roranem. Garrow i jego już teraz nieżyjšca żona, Marian, wychowali Eragona. Nic nie wiadomo o ojcu chłopaka; jego matka, Serena, była siostrš Garrowa. Od czasu przyjcia na wiat Eragona już jej nie widziano. W pewnym momencie kamień pęka i wychodzi z niego maleńki smok. Gdy Eragon dotyka smoczycy, na jego dłoni pojawia się srebrzyste znamię i powstaje nierozerwalna wię łšczšca ich umysły i czynišca z Eragona jednego z legendarnych Smoczych Jedców. Jedcy Smoków pojawili się tysišce lat wczeniej, po wielkiej wojnie elfów ze smokami, chcšc dopilnować, aby nigdy już nie doszło do podobnego konfliktu pomiędzy dwiema rasami. Z czasem Jedcy stali się strażnikami pokoju, nauczycielami, uzdrowicielami, filozofami naturalnymi i największymi z magów, jako że złšczenie ze smokiem ujawnia talent magiczny. Pod ich przywództwem i czujnym okiem w Alagaesii nastała złota era. Gdy ludzie przybyli do tej krainy, także dołšczyli do elitarnego zakonu. Po wielu latach pokoju potworne wojownicze urgale zabiły smoka młodego człowieka, Galbatorixa. Oszalały po tej stracie i odmowie starszych przyznania mu drugiego smoka Galbatorix postanowił obalić Jedców. Ukradł innego smoka którego nazwał Shruikan i zmusił do służby za pomocš czarnej magii i zgromadził wokół siebie grupę trzynastu zdrajców: Zaprzysiężonych. Z pomocš owych okrutnych uczniów Galbatorix wymordował Jedców, zabił ich przywódcę Vraela i ogłosił się królem Alagaesii. W tym jednak tylko częciowo mu się powiodło, elfy i krasnoludy pozostały, bowiem bezpieczne w swych kryjówkach, a częć ludzi założyła na południu Alagaesii niezależne królestwo Surdę. Od dwudziestu lat między frakcjami panuje równowaga poprzedzona osiemdziesięcioma latami otwartego konfliktu, jaki nastšpił po zniszczeniu Jedców. Tę włanie kruchš politycznš równowagę zakłóca pojawienie się Eragona. Eragon lęka się, że grozi mu miertelne niebezpieczeństwo powszechnie wiadomo, że Galbatorix zabił wszystkich Jedców, którzy nie przysięgli mu posłuszeństwa toteż ukrywa przed rodzinš smoczycę i sam jš wychowuje. Nadaje jej imię Saphira, po smoczycy wspomnianej przez wioskowego bajarza, Broma. Wkrótce Roran opuszcza farmę, przyjmujšc pracę, która pozwoli mu zarobić doć pieniędzy, by mógł polubić córkę rzenika, Katrinę. Gdy Saphira jest już wyższa od Eragona, w Carvahall pojawiajš się dwa złowrogie, przypominajšce chrzšszcze stwory, Razacowie. Szukajš kamienia, który był jej jajem. Przerażona Saphira porywa Eragona i odlatuje z nim w głšb Koćca. Eragonowi udaje się przekonać jš, by zawróciła, do tego czasu jednak jego dom zostaje zniszczony przez Razaców. W ruinach Eragon odnajduje Garrowa, torturowanego i ciężko rannego. Wkrótce potem Garrow umiera i Eragon przysięga wyledzić i zabić Razaców. Pomaga mu Brom, który wie o istnieniu Saphiry i chce towarzyszyć Eragonowi w jego podróży. Gdy Eragon się na to zgadza, Brom daje mu miecz, Zarroca, należšcy kiedy do Jedca. Odmawia jednak odpowiedzi na pytanie, jak go zdobył. Podczas podróży Eragon uczy się wiele od Broma, między innymi walki mieczem i posługiwania magiš. W końcu gubiš lad Razaców i odwiedzajš miasto Teirm, bo Brom uważa, że jego stary przyjaciel Jeod może pomóc im odnaleć kryjówkę potworów. W Teirmie ekscentryczna zielarka Angela przepowiada Eragonowi przyszłoć. Uprzedza, że największe potęgi będš zmagać się, by zawładnšć jego przeznaczeniem, przewiduje epicki romans z pannš szlachetnego rodu, fakt, że pewnego dnia Eragon opuci Alagaesię, by już nie powrócić, oraz zdradę kogo z jego rodziny. Jej towarzysz, kotołak Solembum, także przekazuje mu kilka rad. Następnie Eragon, Brom i Saphira wyruszajš do Dras-Leony, gdzie majš nadzieję odszukać Razaców. Brom ujawnia w końcu, że jest agentem Vardenów grupy buntowników dšżšcych do obalenia Galbatorixa i że ukrywał się w wiosce Eragona, czekajšc na pojawienie się nowego Smoczego Jedca. Wyjania też, że dwadziecia lat wczeniej, wraz z Jeodem, wykradli jajo Saphiry Galbatorixowi. W czasie ucieczki Brom zabił Morzana, pierwszego i ostatniego z Zaprzysiężonych. Na wiecie istniejš już tylko dwa smocze jaja, i oba pozostajš nadal w rękach Galbatorixa. W pobliżu Dras-Leony Razacowie zastawiajš pułapkę na Eragona i jego towarzysza. Chronišcy Eragona Brom zostaje miertelnie ranny. Tajemniczy młodzieniec imieniem Murtagh przegania Razaców. Twierdzi, że on sam także ich tropi. Następnej nocy Brom umiera. Tuż przed mierciš wyznaje, że kiedy był Jedcem, a jego zabita smoczyca również nosiła imię Saphira. Eragon chowa Broma w grobowcu z piaskowca, który Saphira przemienia w czysty diament. Już bez Broma, Eragon i Saphira postanawiajš dołšczyć do Vardenów. Pechowym zrzšdzeniem losu Eragon zostaje schwytany w miecie Gilead i sprowadzony przed oblicze Cienia Durzy, prawej ręki Galbatorixa. Z pomocš Murtagha udaje mu się uciec z więzienia, zabierajš też ze sobš nieprzytomnš elfkę Aryę, również wczeniej uwięzionš. W tym momencie Murtagh i Eragon sš już wielkimi przyjaciółmi. Arya nawišzuje w mylach kontakt z Eragonem i mówi mu, że przewoziła jajo Saphiry pomiędzy elfami i Vardenami w nadziei, że może wykluje się dla jednego z ich dzieci. Jednakże podczas ostatniej podróży wpadła w pułapkę zastawionš przez Durzę i musiała odesłać gdzie jajo magiš. W ten sposób trafiło do Eragona. Teraz została ciężko ranna, wymaga medycznej pomocy Vardenów. Dzięki mylowym obrazom pokazuje Eragonowi, jak odnaleć buntowników. Rozpoczyna się heroiczny wycig. Eragon i jego przyjaciele w cišgu omiu dni pokonujš niemal czterysta mil. ciga ich oddział urgali, który dogania uciekinierów w olbrzymich Górach Beorskich. Murtagh, odmawiajšcy wczeniej dołšczenia do Vardenów, musi wyznać Eragonowi, że jest synem Morzana. On sam jednak potępił czyny ojca i umknšł opiece Galbatorixa, by samodzielnie wykuć swój los. Pokazuje Eragonowi wielkš bliznę przecinajšcš mu plecy, lad po tym jak Morzan cisnšł w niego swym mieczem, Zarrokiem, gdy Murtagh był jeszcze dzieckiem. W ten sposób Eragon dowiaduje się, że jego miecz należał kiedy do ojca Murtagha, tego samego, który zdradził Jedców Galbatorixowi i zabił wielu dawnych kompanów. W ostatniej chwili Vardeni atakujš urgale i ratujš życie Eragona i jego towarzyszy. Okazuje się, że buntownicy majš swš bazę w Farthen D?rze, wydršżonej górze wysokiej na dziesięć mil i szerokiej na dziesięć. Mieci się w niej także stolica krasnoludów, Tronjheim. Wewnštrz góry Eragon staje przed obliczem Ajihada, przywódcy Vardenów, a Murtagh zostaje uwięziony z powodu swojego ojca. Ajihad wyjania Eragonowi wiele spraw, także to, że Vardeni, elfy i krasnoludy zgodzili się, że kiedy pojawi się nowy Jedziec, najpierw przejdzie przeszkolenie u Broma, a potem zostanie wysłany do elfów, aby zakończyć naukę. Teraz Eragon musi podjšć decyzję, co poczšć dalej. Poznaje króla krasnoludów Hrothgara i córkę Ajihada, Nasuadę. Zostaje poddany próbie przez Bliniaków, dwóch zdecydowanie niesympatycznych magów służšcych Ajihadowi. Walczy z Aryš, która tymczasem odzyskała siły, i ponownie spotyka Angelę i Solembuma, żyjšcych teraz wród Vardenów. Eragon i Saphira błogosławiš także jednš z sierot Vardenów. Nagle do Farthen D?ru docierajš wieci, że krasnoludzkimi tunelami zbliża się do nich armia urgali. Dochodzi do bitwy. Eragon zostaje rozdzielony z Saphirš i musi sam walczyć z Durzš. Durza, przewyższajšcy siłš każdego człowieka, z łatwociš pokonuje Eragona i rozcina mu plecy od ramienia po biodro. W tym momencie Arya i Saphira rozbijajš sufit komnaty, szeroki na szećdziesišt stóp gwiadzisty szafir odwracajšc uwagę Durzy dostatecznie długo, by Eragon mógł pchnšć go mieczem prosto w serce. Uwolnione od zaklęcia Durzy urgale zostajš wyparte do tuneli. W czasie, gdy Eragon leży nieprzytomny po bitwie, telepatycznie kontaktuje się z nim istota, która przedstawia się jako Togira Ikonoka Kaleka Uzdrowiony. Proponuje, że udzieli odpowiedzi na wszystkie pytania Eragona i nalega, by odnalazł go w Ellesmérze, gdzie żyjš elfy. Gdy Eragon się budzi, odkrywa, że mimo wysiłków Angeli została mu po walce rozległa blizna, podobna do tej Murtagha. Zrozpaczony, pojmuje także, iż zabił Durzę wyłšcznie dzięki łutowi szczęcia i że rozpaczliwie potrzebuje szkolenia. Pod koniec księgi pierwszej Eragon postanawia odnaleć Togirę Ikonokę i zostać jego uczniem. Los snuje swš nić, w Alagaesii słychać pierwsze zwiastuny wojny i zbliża się dzień, gdy Eragon będzie musiał stawić czoło swemu jedynemu, prawdziwemu wrogowi: królowi Galbatorixowi. Bliniacze klęski Pieni umarłych to lamenty żywych. Tak włanie pomylał Eragon, przekraczajšc rozršbane truchło urgala i słuchajšc zawodzenia kobiet, zbierajšcych szczštki ukochanych z mokrej od krwi ziemi Farthen Duru. Za jego plecami Saphira delikatnie okršżyła zwłoki. Jej lnišce błękitne łuski stanowiły jedynš barwnš plamę poród mroku wypełniajšcego wydršżonš górę. Minęły trzy dni od czasu, gdy Vardeni i krasnoludy stanęli do walki z urgalami...
lewi11