Carole Mortimer - Noc cudów.pdf

(775 KB) Pobierz

Dokument1

47675101.083.png

Carole Mortimer

Noc cudów

1

47675101.094.png

47675101.105.png

47675101.116.png

47675101.001.png

47675101.012.png

47675101.023.png

47675101.034.png

47675101.037.png

47675101.038.png

47675101.039.png

47675101.040.png

47675101.041.png

47675101.042.png

47675101.043.png

47675101.044.png

47675101.045.png

47675101.046.png

47675101.047.png

47675101.048.png

47675101.049.png

47675101.050.png

47675101.051.png

47675101.052.png

47675101.053.png

47675101.054.png

47675101.055.png

47675101.056.png

47675101.057.png

47675101.058.png

47675101.059.png

47675101.060.png

47675101.061.png

47675101.062.png

47675101.063.png

47675101.064.png

47675101.065.png

47675101.066.png

47675101.067.png

47675101.068.png

47675101.069.png

47675101.070.png

47675101.071.png

47675101.072.png

47675101.073.png

47675101.074.png

47675101.075.png

47675101.076.png

47675101.077.png

47675101.078.png

47675101.079.png

47675101.080.png

47675101.081.png

47675101.082.png

47675101.084.png

47675101.085.png

47675101.086.png

47675101.087.png

47675101.088.png

47675101.089.png

47675101.090.png

47675101.091.png

47675101.092.png

47675101.093.png

47675101.095.png

47675101.096.png

47675101.097.png

47675101.098.png

47675101.099.png

47675101.100.png

47675101.101.png

47675101.102.png

47675101.103.png

47675101.104.png

47675101.106.png

47675101.107.png

47675101.108.png

47675101.109.png

47675101.110.png

47675101.111.png

47675101.112.png

47675101.113.png

47675101.114.png

47675101.115.png

47675101.117.png

47675101.118.png

47675101.119.png

47675101.120.png

47675101.121.png

47675101.122.png

47675101.123.png

47675101.124.png

47675101.125.png

47675101.126.png

47675101.002.png

47675101.003.png

47675101.004.png

47675101.005.png

47675101.006.png

47675101.007.png

47675101.008.png

47675101.009.png

47675101.010.png

47675101.011.png

47675101.013.png

47675101.014.png

47675101.015.png

47675101.016.png

47675101.017.png

47675101.018.png

47675101.019.png

47675101.020.png

47675101.021.png

47675101.022.png

47675101.024.png

47675101.025.png

47675101.026.png

47675101.027.png

47675101.028.png

47675101.029.png

47675101.030.png

47675101.031.png

47675101.032.png

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Znowu pada śnieg, mamusiu! - krzyknął podniecony Scott z

tylnego siedzenia auta.

Słabo powiedziane!

Śnieg nie padał zwyczajnie, lecz sypał gęsto i wirował, przechodząc

niemal w burzę śnieżną. Zresztą, jak ostrzegało radio, którego Meg

słuchała podczas jazdy, wieczorem miała rozpętać się zamieć.

Kiedy trzy godziny temu opuszczali Londyn, z nieba spadały

delikatne białe płatki, piękne w swej delikatności, budzące podziw i

radość. Nie miały szans przetrwania na ruchliwych ulicach miasta, choć

niektóre z nich z uporem czepiały się dachów domów.

Niestety. Im bardziej Meg oddalała się od Londynu, tym śnieg padał

gęściej. Teraz pokrywał ziemię grubą warstwą, utrudniając odróżnienie

drogi od zaspy, a płatki śniegowe tak oblepiały przednią szybę, że

wycieraczki ledwo sobie z nimi radziły.

Coraz trudniej było też zapanować nad samochodem; koła ślizgały

się na grubiejącej warstwie śniegu, sytuację pogarszał jeszcze zmierzch,

który zapadł ponad godzinę temu, a przednie światła zdawały się padać na

ścianę bieli zamiast oświetlać drogę.

Trzyipółletni Scott, drzemiący przedtem na tylnym siedzeniu, nie

spał już od godziny, lecz ta sytuacja była całkowitą nowością w jego

krótkim życiu i widział w niej okazję do zabawy, nie zagrożenie.

Zadbała o to Meg, rzucająca przelotne spojrzenia na jego odbicie we

wstecznym lusterku. Jej uśmiech stawał się ciepły i kochający, gdy

2

47675101.033.png

widziała jego rozczochrane ciemne włoski i nadal rozespaną buzię.

Wystarczy, że jedno z nich jest zdenerwowane i wystraszone.

- Prawda, jak pięknie? - zgodziła się, pospiesznie skupiając uwagę na

drodze. Wystarczyła chwila dekoncentracji, by samochód zjechał na bok.

Nie powinna była wybierać się w podróż samochodem. Jazda

pociągiem byłaby o wiele łatwiejsza. I gdyby pojawiły się jakieś problemy

ze śniegiem, miałaby przynajmniej towarzystwo innych dorosłych.

Co najmniej od pół godziny nie spotkała żadnego samochodu czy

nawet ciężarówki.

Oczywiście, miało to coś wspólnego z nadawanymi przez radio

ostrzeżeniami policji, aby „nie wybierać się w podróż, o ile nie jest to

bezwzględnie konieczne". Ostrzeżenie to przyszło za późno, gdy Meg

miała już za sobą ponad dwie trzecie drogi.

- Będę mógł ulepić bałwana, kiedy dojedziemy do babci i dziadka? -

z nadzieją w głosie spytał Scott. Na szczęście nadal nie zdawał sobie

sprawy, jak groźne jest ich położenie.

- Oczywiście, kochanie.

Najistotniejszym słowem w pytaniu Scotta było „kiedy" - Meg bała

się bardzo, że nie zdążą dziś wieczór dojechać do domu rodziców, jak

planowała.

W tej chwili prawie nie widziała, dokąd jadą; wydawało się, że w

świetle reflektorów śnieg staje się bielszy, bardziej błyszczący i

oślepiający. Gdyby tylko spostrzegła dom lub pub, jakikolwiek budynek,

mogłaby zatrzymać się i poprosić o pomoc.

- Mamo, siusiu.

Instynktownie zacisnęła dłonie na kierownicy; odkąd dwa lata temu

nauczyła synka korzystania z nocnika, przekonała się, że ten odwieczny

3

47675101.035.png

okrzyk wywołuje w każdej matce panikę. Bo zawsze rozlegał się, gdy

matka stała w długiej kolejce w supermarkecie, siedziała w autobusie,

przymierzała buty - albo znajdowała się w samym sercu śnieżnej zamieci.

I równie szybko nauczyła się, że nie ma sensu prosić, by dziecko

poczekało, aż matka skończy to, co właśnie robi - kiedy dzieci oznajmiały,

że muszą iść do ubikacji, musiały to zrobić natychmiast.

Jednak Meg podjęła próbę.

- Możesz troszkę poczekać, Scott? - Jesteśmy już niedaleko domu

babci i dziadka - dodała z większą nadzieją niż przekonaniem.

Nie miała zielonego pojęcia, gdzie się znajdują, gdyż od wielu mil

nie była w stanie zobaczyć drogowskazu.

- Ja muszę już! - padła przewidywalna odpowiedź.

Była tak spięta od koncentrowania się na jeździe, że bolały ją

ramiona i ręce; ten dodatkowy problem jeszcze pogłębił stres. To nie była

wina Scotta. Ale nie mogła przecież zjechać na pobocze - gdyby nawet je

odnalazła - aby wyprowadzić synka na zewnątrz i pozwolić mu się

załatwić. To nie był środek lata, lecz wieczór poprzedzający Wigilię, z

temperaturą poniżej zera. Gdyby tylko zdołała znaleźć jakikolwiek budy-

nek, choćby stodołę, gdzie mogliby się schronić i przeczekać...

Jak tylko ta myśl przeszła jej przez głowę, poczuła, że traci

panowanie nad kierownicą.

- Trzymaj się, Scott - zdążyła rzucić ostrzeżenie, zanim zobaczyła

wyrastający przed nią ciemny kształt.

Samochód zatrzymał się, uderzywszy w nieruchomy obiekt. Huk

zderzenia był niemal ogłuszający w zestawieniu z ciszą zasypanego

śniegiem otoczenia.

4

47675101.036.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Jennie Lucas - Witaj w Rio de Janeiro!.pdf (493 KB)
Elizabeth Power - Dom milionera.pdf (500 KB)
Elizabeth Power - Pamiętny rejs.pdf (639 KB)
Kay Thorpe - Milioner z Portugalii.pdf (631 KB)
Miranda Lee - Biznesmen z Polski.pdf (744 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin