swietymi_badzcie_tom1_numer4.pdf

Searchlight

P.O. Box60

WestcliffonSea

Essex

SSO 7AS

England

ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE

Tom 1, numer 4

WEZWANIE DO ŚWIĘTOŚCI

śyjemy w czasie szczytowych zmian. Od upadku Adama, Bóg

przekazywał poprzez Swoich sług Swoje wezwanie dla ludzkości,

by powrócili do Swojego Stwórcy — aby byli Jego ludem,

poniewaŜ Go kochają, tak aby On mógł być ich Bogiem. Poprzez

wieki Bóg objawiał Siebie Samego Swojemu stworzeniu w celu

pełnego odnowienia drogocennej, lecz zerwanej społeczności.

Człowiek często odpowiadał na BoŜe akty pojednania z

pogardą i lekcewaŜeniem. W Księdze Malachiasza Bóg porównuje

połowiczne wysiłki kapłanów, by przestrzegać Jego przykazań do

ofiarowania nieczystego pokarmu na ołtarzu (Malachiasza 1:7). Nic

dziwnego, Ŝe Bóg przemówił przez Malachiasza i powiedział: "Oto

ja odetnę wasze ramię i rzucę gnój na waszą twarze, gnój waszych

świąt i oddalę was od siebie" (Malachiasza 2:3).

To, co jest przetłumaczone jako 'gnój,' właściwie oznacza

'odchody, łajno, wydaliny' w oryginalnym języku hebrajskim. Bóg

powiedział, Ŝe to rzuci na twarze kapłanów, poniewaŜ dla

kochającego, świętego, Wszechmogącego Boga dokładnie to samo

oznacza splugawiona ofiara zmieszany ogień rozdzielonego serca.

W taki sposób kapłani odpowiadali na niepojęte bogactwa BoŜej

miłości do Swojego ludu.

Pomimo tego, BoŜa zadziwiająca miłość nie ustaje w stosunku do

Swojego ludu. "Albowiem tak Bóg umiłował świat, Ŝe Syna Swego

jednorodzonego dał, aby kaŜdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale

miał Ŝywot wieczny" (Jana 3:16). Poprzez ból ofiary na Golgocie,

Bóg w Chrystusie Jezusie zapłacił okup raz na zawsze. On

wyzwolił nas z niewoli grzechu i otworzył człowiekowi drogę do

całkowitego powrotu do świętego, miłującego Boga. W księdze

Malachiasza 3:2,3, Bóg powiedział, Ŝe oczyści Lewitów

(kapłanów) i będzie ich płukał jak złoto czy srebro. Ten proces

przetapiania złota domu BoŜego rozpoczął się od

W numerze:

Strona 1: Wezwanie do świętości

BoŜe nieskończone pragnienie

dotyczące Jego ludu

Strona 5: Miejsca zamieszkania

Boga

Działanie Bolej laski w

doprowadzeniu nas do świętości

Strona 7: Świętość przed szczęściem

Patrząc na Bole priorytety.

Strona 8: BoŜe zabezpieczenie

świętości

przez Jezusa Chrystusa

"Słowo Twoje jest pochodnia nogom moim I światłością ścieŜkom moim." — Psalm 119:105

Błogosławiony dar świętości

SWIĘTYMI BĄDŹCIE

Wezwanie do świętości

Jezusa i Jezus przyjdzie znowu wkrótce ... by DOKOŃ

CZYĆ ten proces. Jezus powiedział: "Ja jestem alfa i

omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec" (Obj.

22:13).

poniewaŜ napisano: 'świętymi bądźcie, bo Ja jestem

święty'" (I Piotra 1:1316).

Ludzie na całym świecie są wszyscy częścią BoŜego

pięknego dzieła stworzenia. Gdy tak Ŝyjemy w tym

świecie, jesteśmy wszyscy naraŜeni na jego naciski,

podstępy i drogi. Ale Bóg powiedział: "Bądźcie mi więc

świętymi, bo Ja jestem święty, Ja, Pan, i oddzieliłem was

od innych ludów, abyście byli moimi" (III MojŜ. 20:26).

Izrael został powołany aby być świętym narodem,

oddzielonym, innym od WSZYSTKICH innych. To

równieŜ bezpośrednio odnosi się do kapłaństwa

wierzących, kościoła Jezusa Chrystusa. "Ale za

przykładem świętego, który was powołał, sami teŜ

bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym,

poniewaŜ napisano: świętymi bądźcie, bo Ja jestem

święty" (I Piotra 1:1516).

BoŜe ustawiczne wołanie

BoŜym wezwaniem dla Swojego ludu jest, zawsze było i

zawsze będzie, wezwanie do Ŝycia w świętości. Od naj

wcześniejszych dni narodu izraelskiego, kiedy Bóg

powiedział do MojŜesza: "Mów do całego zboru synów

izraelskich i powiedz im: 'świętymi bądźcie, bom Ja jest

święty, Pan, Bóg wasz '" (III MojŜ. 19:12) aŜ do

końcowego zachęcenia Chrystusa: "... a kto jest święty,

niech nadal się uświęca" (Obj. 22:11), Bóg zawsze

wzywał ludzi, aby chodzili przed Nim w świętości.

Piotr znał Słowo BoŜe i właśnie z tego powodu napisał

do wierzących śydów na wygnaniu i proroczo do

wszystkich wierzących wszędzie, nakłaniając ich by byli

wierni Chrystusowi w róŜnych sytuacjach w jakich się

znajdowali. "Dlatego okiełzajcie umysły wasze i

trzeźwymi będąc, połóŜcie całkowicie nadzieję waszą w

łasce, która wam jest dana w objawieniu się Jezusa

Chrystusa. Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się

poŜądliwościami, jakie poprzednio wami władały w

czasie nieświadomości waszej, lecz za przykładem

Świętego, który was powołał, sami teŜ bądźcie świętymi

we wszelkim postępowaniu waszym,

Święte a skalane

BoŜy lud to nie tylko ci, którzy uznali Jezusa jako

jedynego Syna BoŜego, ale którzy równieŜ całkowicie

powierzyli swoje Ŝycie Jemu Samemu, jako Panu i

Zbawicielowi. JednakŜe często stwierdzamy, Ŝe nawet

oddając nasze Ŝycie Chrystusowi, nadal odczuwamy

pociąg do naszych starych sposobów Ŝycia, jakie dyktuje

ten świat bez Boga. Jednak Piotr mówi nam, Ŝe mamy

być tacy jak nasz niebiański Ojciec. To oznacza, Ŝe

mamy być świętymi we wszystkim co czynimy. A więc

co to oznacza być świętym?

Świętość oznacza całkowite oddanie w posiadanie i

poświęcenie dla Boga. Oznacza to dobrowolne

oddzielenie do Jego wyłącznego uŜytku, jako sługa

Najświętszego Boga. Oznacza to całkowite oddzielenie

od grzechu i jego wpływu, oddzielenie wyłącznie dla

Boga.

"Lecz kapłani lewiccy, synowie Sadoka, którzy pełnili

słuŜbą w mojej świątyni, gdy synowie izraelscy odstąpili

ode mnie, mogą zbliiać sie. do mnie, aby mi słuŜyć. Będą

stać przede mną, aby mi ofiarować tłuszcz i krew —

mówi Wszechmocny Pan. Oni będą wchodzić do mojej

świątyni i zbliŜać się do mojego stołu, aby mi słuŜyć; i

będą pilnować słuŜby dla mnie. A gdy będą wchodzić do

bram dziedzińca wewnętrznego, będą ubierać się w szaty

lniane ..."(Ezechiela 44:1517).

Potomkowie Sadoka, którzy są tutaj wymienieni, są

kapłanami, którzy byli nie tylko z linii Sadoka, ale

równieŜ poszli za jego przykładem i pozostali wierni

Bogu, nie tak jak wielu innych, którzy zanieczyścili się

mieszanym ogniem w ich sercach. Byli ubrani w szaty

lniane przed Bogiem; "bisior oznacza sprawiedliwe

uczynki świętych" (Objawienie Jana 19:8).

Kapłaństwo Sadoka zostało powołane nie tylko by

wiernie głosić i sprawować świętą słuŜbę dla Pana, ale

Niezmienny wzorzec

" Jakakolwiek zasada, która przysłania wzorzec

sprawiedliwego Ŝycia, moŜe być uznana jako

morderca świętości. Jest to subtelny sposób szatana

aby zadziwić Chrześcijańskiego podróŜnika. JeŜeli

uda mu się tak zmęczyć świętego swoim

Przewodnikiem, Ŝe odrzuci Go, to niedługo zbłądzi

z niebiańskiej drogi i wejdzie na drogę do piekła.

Apostoł mówi nam o pokoleniu, które obiecując

sobie wolność jest 'niewolnikami zepsucia' (II

Piotra 2:19). Ludzie, którzy zsuwają jarzmo

BoŜego przykazania pod pozorem wolności,

wkrótce uginają się pod cięŜarem o wiele gorszego

brzemienia cięŜkiego jarzma grzechu."

William Gurnall (1658)

SWIĘTYMI BĄDŹCIE

Wezwanie do świętości

zostali powołani aby BYĆ ŚWIĘTYMI W KAśDEJ

DZIEDZINIE SWOJEGO śYCIA. Mieli nosić, jako

część całej swojej istoty, szaty sprawiedliwości i

świętości, które Pan dla nich przeznaczył. Jedynym

sposobem, w jaki mogli przyjść przed świętą obecność

Pańską, była świętość i czystość; ta świętość musiała

rozpocząć się w sercu.

Mieli jeszcze jedno bardzo waŜne zadanie do wykonania

dla Pana: "Będą pouczać lud o róŜnicy pomiędzy tym co

święte, a tym co pospolite, oraz między tym, co nie

czyste, a tym co czyste" (Ezechiela 44:23).

Poprzez wieki bogobojni ludzie wiernie

zwiastowali BoŜe wezwanie do świętego Ŝycia. Ci

święci, pomimo zastraszającej opozycji, odwaŜnie

wywyŜszyli Pisma, aby pokazać co było czyste, a co

nieczyste. Wprowadzili kościół w światło BoŜego

Słowa. Ledwie ich pamiętamy, ale ich poselstwo zostało

przeniesione w sercach tych, którzy prawdziwie chcieli

Chrystusa.

Musimy słuchać głosu BoŜego. Duch Święty

spowodował, Ŝe poselstwo o uświęceniu zostało

zapisane w Biblii wieki temu, w prostym języku, tak aby

wszyscy zrozumieli. Wraz z pisemnym poselstwem, Bóg

wzbudził Swoich sług w kaŜdym pokoleniu, aby

wiernie zwiastowali i dawali Ŝywe świadectwo temu

powołaniu. Bóg znowu wysyła Swojego Ducha Świę

tego; odnawia głód prawdy Jego Słowa we

wnętrznościach Swojego ludu, który tęskni za Nim tak

jak stróŜ oczekuje poranka (Psalm 130:6).

Bóg tak kocha Swój lud, Ŝe ostrzega nas przed

tym co nadchodzi, abyśmy byli mądrzy. BoŜe ostrze

Ŝenia są konieczną częścią Jego oczyszczającego

procesu. Nasz kochający Ojciec nie chce aby Jego lud

stał się bezwiednym emisariuszem Diabła poprzez swoją

nieświadomość, tak więc dał nam Swoje Słowo, aby

było "pochodnią nogom naszym i światłością

ścieŜkom naszym."

Poselstwem Chrystusa do zboru w Laodycei jest słowo

prorocze, które posiada znaczenie dla nas Ŝyjących w

tym okresie historii.

"A do anioła zboru w Laodycei napisz: To mówi

Ten, który jest Amen, świadek wierny i prawdziwy,

początek stworzenia BoŜego: Znam

uczynki twoje, Ŝeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny

albo gorący l A tak, teś letni, a nie gorący ani zimny,

wypluję cię z ust moich. PoniewaŜ mówisz: Bogaty

jestem i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuje, a nie

wiesz, Ŝeś poŜałowania godzien, nędzarz i biedak, ślepy i

goły. Radze ci, abyś nabył u mnie złota w ogniu

wypróbowanego, abyś się wzbogacił i abyś przyodział

szaty białe, aby nie wystąpiła na jaw haniebna nagość

twoja, oraz maści, aby nią namaścić oczy twoje, abyś

przejrzał" (Objawienie Jana 3:1418).

Chrystus ostrzega nas, abyśmy nie byli jak zbór

w Laodycei, który otrzymał Jego światło. Wymawiali

właściwe słowa, śpiewali właściwe pieśni uwielbienia,

tańczyli w zgromadzeniu, przeŜywali dary Ducha Świę

tego, wiernie przestrzegali religii kościoła. W tym

samym czasie jednak nie odrzucili na bok rzeczy tego

świata, starej natury. Mieli wiedzę o Chrystusie, ale

nigdy Go nie znali. Naśladowali idee Chrystusa, ale nie

Jego osobę. Tak samo my, jeŜeli przyjmiemy światło

Chrystusa a nie odrzucimy starej natury, wtedy pozo

stajemy poddani szatanowi i dzisiaj przygotowujemy

sobie drogę do Laodycei.

Kościół w Laodycei miał wszystko to, co

odpowiada temu światu, ale z całą ich nauką,

gorliwością i widocznym ogniem i zapałem, ominęli

Chrystusa i stali się obrzydliwymi dla Niego. Chrystus

wypluje (greckie słowo oznaczające 'wymiotować')

Nowa świętość?

Dzisiaj stwierdzamy, Ŝe Bóg powoduje w sercach

Swojego ludu narodzenie nowego objawienia czystości

Jego Syna, Jezusa Chrystusa. On osobiście skupia naszą

uwagę na osobie, poselstwie, słuŜbie i przykładzie

Swojego świętego Syna, Jezusa Chrystusa. Na nowo

objawia Swoje niezmienne Ŝyczenie, Swój stały cha

rakter, Swoją niezmienną miłość. Jezus wzywa Swoją

Oblubienicę, by była przygotowana i gotowa, święta i

czysta wyłącznie Jego. Niestety, są tacy, którzy

dołączają do tej grupy i wykorzystują poselstwo o

świętości do zwrócenia uwagi ciała Chrystusowego na

siebie. Mówią świętość; a jednak ich Ŝycie i inne

dziedziny ich słuŜby zaspokajają pragnienia ciała.

Mówią,Ŝe mają 'nowe poselstwo od Boga.'

MoŜe to być nowe dla nich, ale nie jest to na pewno

'nowe objawienie' dla ludu BoŜego.

Kiedy przychodziła kaŜda nowa fala lub ruch w

nauczaniu, BoŜy lud

zaczął zauwaŜać zniekształcenia w ich doktrynie, więc

ci 'nowi przywódcy' nagle zmienili swój głos i uŜyli

BoŜego Słowa, by odwrócić uwagę od błędów i

uwiarygodnić swoją pozycję i poselstwo jako pocho

dzące 'od Boga.' Podkreślają, Ŝe Jezus jest naszą

świętością, ale pomijają fakt, Ŝe naszą

odpowiedzialnością jest "zewlec z siebie starą

naturę." Bez tego jesteśmy po prostu na drodze, która

jest równoległa z Chrystusem, ale nie w społeczności z

Nim. Szatan będzie wyrywał BoŜe Słowo z kontekstu,

urywał je i zniekształcał, tak jak to czynił z Jezusem na

pustyni, w celu zwiedzenia BoŜego ludu do jego planów

i celów.

Świętość Chrystusa

SWIĘTYMI BĄDŹCIE

Wezwanie do świętości

zbór Laodycejski ze Swoich ust. On

nie postanawia tutaj, Ŝe ma juŜ dość

Swojego umiłowanego kościoła,

więc zamierza 'wypluć' go ze Swoich

ust. Chrystus próbuje dać

Laodejczykom do zrozumienia, Ŝe

stali się dla Niego niesmaczni tak

jak ich letnia woda miejska. Próbuje

im powiedzieć, Ŝe takimi jacy są, nie

moŜe ich strawić. Jego święta natura

nie moŜe juŜ dłuŜej znosić ich jako

świadków dla Jego Świętego

imienia.

Próbowali poddać wszystko

Chrystusowi, ale ominęli to co

najwaŜniejsze. Laodycea w imieniu

Pana usługiwała wiernie starej natu

rze. Pragnieniem szatana jest właśnie

to — by udaremnić BoŜe zamiary

trzymając nas równolegle do

Chrystusa, ale nie w społeczności z

naszym umiłowanym Chrystusem.

niewoli" (Galacjan 5:1). Jaki cel ma

słuŜenie czemuś za co Chrystus

umarł by nas z tego wyzwolić?

Odkupieńcze dzieło Chrystusa na

krzyŜu daje nam wolność, abyśmy

mogli przyjść przed oblicze BoŜe.

On kupił nam tę wolność poprzez

Swoje ciało i krew i wyzwolił nas

spod niewoli grzechu i starej natury.

naszej społeczności z

Chrystusem. Musimy zadecydować:

"Umartwiajcie tedy to, co w

waszych członkach jest ziemskiego:

wszeteczeństwo, nieczystość, namięt

ność, złą poŜądliwość i chciwość,

która jest bałwochwalstwem, z

powodu których przychodzi gniew

Boty. Niegdyś i wy postępowaliście

podobnie, kiedy im się oddawaliście;

ale teraz odrzućcie i wy to wszystko:

gniew, zapalczywość, złość,

bluźnierstwo i nieprzyzwoite słowa z

ust waszych; nie okłamujcie siebie

nawzajem, skoro zewlekliście z

siebie starego człowieka wraz z

uczynkami jego, a przyoblekli

nowego, który się odnawia

ustawicznie ku poznaniu na obraz

tego, który go stworzył. W

odnowieniu tym nie ma Greka ani

śyda, obrzezania ani nieobrzezania,

codzoziemca, Scyty, niewolnika, wo

lnego, lecz Chrystus jest wszystkim i

we wszystkich. Przeto przyobleczcie

się jako wybrani BoŜy, święci i

umiłowani, w serdeczne

współczucie, w dobroć, pokorę,

łagodność i cierpliwość, znosząc

jedni drugich i przebaczając sobie

nawzajem, jeśli kto ma powód do

skargi przeciw komu: Jak Chrystus

odpuścił wam, tak i wy. A ponad to

wszystko przyobleczcie się w miłość,

która jest spójnią doskonałości. A w

sercach waszych niech rządzi pokój

Chrystusowy, do którego teŜ

jesteście powołani w jednym ciele; a

bądźcie wdzięczni. Słowo

Chrystusowe niech mieszka w was

obficie; we wszelkiej mądrości

nauczajcie i napominajcie jedni

drugich przez psalmy, hymny, pieśni

duchowne, wdzięcznie śpiewając

Bogu w sercach waszych; i wszystko,

cokolwiek czynicie, w słowie łub w

uczynku, wszystko czyńcie w

imieniu Pana Jezusa, dziękując

przez niego Bogu Ojcu." (Kolosan

3:5:17).

"Jeśli według Ducha Ŝyjemy,

"Nie moŜemy być świętymi i

oddzielonymi dla Chrystusa nie

skończywszy uprzednio ze starą

grzeszną naturą."

według Ducha teŜ postępujmy"

(Galacjan 5:25). "Postępować

według" pochodzi z greckiego

słowa, które oznacza rząd, chodzenie

w linii (maszerowanie w szeregach

wojskowych) i jest uŜywane

metaforycznie w odniesieniu do

chodzenia w relacji z innymi —

chodzeniem w porządku, w Duchu.

Zachętą jest postępowanie według

Chrystusa poprzez poddanie serca

Duchowi Świętemu, a poprzez to

otrzymanie jedności i harmonii w

kościele ~ kościele, który upodabnia

się do charakteru Chrystusa.

II List do Tymoteusza 3:15

pokazuje nam owoc prowadzenia

przez grzeszną naturę, a List do

Galacjan 5:2223 opisuje owoc

prowadzenia przez Ducha BoŜego.

Decydującą sprawą jest to, Ŝe "ci,

którzy naleŜą do Chrystusa Jezusa,

ukrzyŜowali ciało swoje wraz z

namiętnościami i Ŝądzami"

(Galacjan 5:24). Nie moŜemy być

świętymi i oddzielonymi dla Jezusa

Chrystusa nie skończywszy

uprzednio ze starą grzeszną naturą.

Odpowiedź na BoŜe

wezwanie do świętości wymaga aby

kaŜdy z nas dokonał bardzo

istotnego wyboru; wyboru, który

jest nieodzowny dla

śycie Ducha

Od momentu gdy przyjmujemy

Jezusa Chrystusa jako naszego Pana

i Zbawiciela, zachodzi w nas piękna

i cudowna zmiana. Od tego

momentu przestajemy być

niewolnikami świata i stajemy się

nowym stworzeniem — świątynią

Ducha Świętego (I Koryntian 6:19).

To właśnie to nowe

stworzenie pójdzie do wieczności z

Bogiem Ojcem, a nie stara natura.

Stare przeminęło. Duch Święty

przynosi nowe Ŝycie. Jego zadaniem

jest skierować nas do Chrystusa,

przynieść chwałę Bogu w i przez

nowe stworzenie i doprowadzić nas

do pełności postaci Chrystusa.

Jesteśmy powołani i jesteśmy w

stanie przemieniać się na

podobieństwo Chrystusa z pomocą

Ducha Świętego. Stara natura upad

łego człowieka musi być odrzucona.

Powinna być pogrzebana, a nie przy

lepiona czy hodowana. "Chrystus

wyzwolił nas, abyśmy w tej

wolności Ŝyli. Stójcie więc

niezachwianie i nie poddawajcie się

znowu pod jarzmo

Mikę Barton (1990)

SWIĘTYMI BĄDŹCIE

Miejsca zamieszkania Boga

'Albowiem objawiła się łaska Bota, zbawienna dla wszystkich ludzi. Nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezboŜności i

wlotowych poŜądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i poboŜnie tyli, oczekując

błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który dał samego

siebie za nas, i by nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach "

(Tytusa 2:1114).

JakŜe często BoŜy lud okrada Go i paraliŜuje Jego

działanie v momencie gdy On się objawia! Cieszyli się

Jego obecnością w sposób cielesny, duszewny, a potem

On nie moŜe dalej manifestować Swojej obecności w ten

sam sposób. )dając przystęp emocjom, niszczysz święte

BoŜe Słowo.

tego zadośćuczynienia.

UkrzyŜowani z Nim poprzez wiarę mamy

odpowiedzialność, aby Ŝyć Jego Ŝyciem równieŜ

poprzez wiarę, oddając Mu cześć. Wszystko to, co tylko

Bóg mógł uczynić dla nas zostało dokonane na Golgocie

przez BoŜego Syna, gdy w Jego ludzkim Ŝyciu stał się

posłuszny aŜ do śmierci. Wszystko to, co tylko Bóg

moŜe uczynić w nas, w naszym wewnętrznym i

zewnętrznym Ŝyciu, jest dokonywane przez Boga Ducha

świętego, który wytwarza i manifestuje w naszym Ŝyciu

to, co Syn dokonał dla nas. Pozwolić, aby wszystko z

naszych rąk przeszło w Jego ręce, pozwolić Mu aby

kontynuował w nas Swoją boską pracę, oznacza

sprawowanie zbawiania z drŜeniem i z bojaźnią. Nie

wzdychajmy więcej za Jego pracą, ale powiedzmy

zgodnie ze starym wyznaniem Chrześcijańskiego

Kościoła: "Wierzę w Ducha Świętego." Tak jak Bóg

daje nam oddech i powoduje krąŜenie krwi bez chwili

przerwy, tak Bóg Duch Święty pracuje tajemniczo w

głębi naszego istnienia bez chwili przerwy.

"To jest łaska Bóg przyjmuje

miarę ludzkich kroków, nie zmusza nas

lecz pokonuje Swoją miłością."

Pozwólcie, Ŝe przypomnę wam, bracia i siostry o

Nowym Przymierzu; o tym jak Abraham, człowiek,

który jest ojcem Was wszystkich (Rzymian 4:2),

rozumiał oddawanie czci. W najbardziej krytycznym

momencie swojego Ŝycia, gdy Bóg powiedział: "Daj mi

swojego jedynego syna, Izaaka, którego miłujesz, syna

obietnicy", wstał wczesnym rankiem poszedł prosto na

górę, a gdy dotarł na miejsce (I MojŜeszowa 22:5),

powiedział do swoich sług: "Zostańcie tutaj z osłami, a

ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy się pomodlimy,

wrócimy do was." Abraham był posłuszny Bogu bez

względu na cenę — to jest oddawanie czci. Praktyczne

oddawanie czci to ofiarowanie naszych Izaaków, ofiaro

wanie wszystkiego, dotąd aŜ słowo "ofiara" będzie

zrozumiane jako dobrowolna ofiara z wszystkiego co

mamy i czym jesteśmy.

Odrzuciwszy ten świat — jego nałogi i

pieniądze, 2go reputację i wygody wypatrujemy Jego,

a nie przyjemnych przeŜyć. To jest nastawienie

uświęconej duszy, która rozumie, Ŝe od momentu gdy

zostaje odkupiona przez toga, naleŜy do Niego. Język,

którym mówicie, uszy, którymi słyszycie, oczy, którymi

patrzycie wszystko to naleŜy do Niego. Przez ofiarę

Jego ciała na krzyŜu jesteśmy święceni, a On stał się

uświęceniem dla nas i za nas. Uświęcenie" to Ŝyć

kaŜdego dnia dla Chrystusa i kaŜdy członek Chrystusa

Ŝyjący w prawdziwym praktycznym święceniu jest

doprowadzany do głębokiego zrozumienia

BoŜa łaska działająca

w naszym codziennym Ŝyciu

Jak osiągniesz uświęcenie, którego oczekuje Bóg, jeŜeli

nie jesteś całkowicie dzieckiem łaski, jeŜeli łaska nie jest

myślą przewodnią twojego codziennego Ŝycia? JeŜeli

poprzez łaskę nie manifestujesz Chrystusa za kaŜdym

oddechem, wtedy brakuje ci samej łaski. "Łaska BoŜa ...

ukazała się (świeci)" w ciemnościach, przynosząc Ŝycie

poprzez światło. Czym jest łaska? Łaska podnosi swój

standard na ruinach ludzkiej pracy i ludzkiego wysiłku.

"Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był

słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie

Syna Swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za

grzech, potępił grzech w ciele, aby słuszne Ŝądania

zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała

postępujemy, lecz według Ducha" (Rzymian 8:34). Bóg

wziął w ręce wszystko w czym człowiek zawiódł i w

czym równieŜ zawiódł zakon, poniewaŜ spotkał się z

nieskończonym oporem ciała. On

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: