Czechow konwencja realistyczna efek realnoci realizm - konwencja, nie odwzorowanie teksty realistyczne zazwyczaj dot. czasu współczesnego twórcy i odbiorcy wyróżniki: - referencja - odsyła do rzeczywistoci, odwzorowanie rzeczywistoci empirycznej, - prawdopodobieństwo postaci, motywacja społ. i psychologicznej, - uwiarygodnienie rzeczywistoci przedstawionej poprzez medium (język), => estetyka mimetyczna (tendencja do wychwycenia podobieństw między fikcjš a rzeczywistociš) u Czechowa nie ma wyranej linii dramaturgicznej, zdarzenia nie układajš się w cišg przyczynowo-skutkowy wg modelu wzrastanie, kulminacja, opadanie. epickie wartoci dramaturgii - udramatyzowany obraz życia zbiorowoci rosyjskiej u schyłku pewnej epoki (Czechowem inspirował się Brecht, tworzšc dramat epicki) "MEWA" Trieplew zrobił sztukę z Ninš w domu Sorina. Spektakl spotkał się z niezrozumieniem. -> rozpoczyna się chwytem sztuka w sztuce KONIEC AKTU I Dorn - starszy lekarz, niespełniony artysta, pocieszyciel, powiernik, opiekun, stara się pomóc, ale za wiele zrobić nie może Trieplew - porażka w sztuce, opętany mylš o Ninie, nie podtrzymuje konwersacji z Dornem Trigorin - uznany artysta, sam uznaje się za nałogowca Problem wszystkich postaci Czechowa: sš zamknięci w nie swoim wiecie; deprecjonujš teraniejszoć, sš skłonni do życia we wspomnieniu albo wyobrażeniu, utopii; poczucie niespełnienia. "To wieże, naiwne..." - podtekst (Dorn) dialog Czechowa nie jest kontrowersyjny, nie jest dialogiem dwóch walczšcych ludzi, rozmówcy sš wyciszeni, zwróceni do wewnštrz Stanisławski wystawiał Czechowa. Stanisławski - kategoria magicznego jak gdyby - aktor zachowuje się jak gdyby był postaciš Stanisławski chciał prawdy na scenie pamięć emocjonalna nastrój twórczy - bycie w roli, ale poniekšd bycie też postaciš, ale też element techniczny (umiejętnoć wywołania danych emocji na zawołanie) Borys Trigorin - Arkadina - przejrzała aktorka Kostek Trieplew - rasowy modernista, ma kompleksy, autodestruktywny Nina - utożsamia się z mewš, marzy o karierze aktorki, postaci żyjš w złudzeniu, przeszłociš albo przyszłociš kategoria rozpoznania - bohater widzi siebie inaczej na poczštku i na końcu akcji u Czechowa dominujš postaci statyczne, postaci bardziej dynamiczne sš autodestrukcyjne, nie majš spójnej tożsamoci "Mewa" Mikiewicza: - dekonstrukcja, - poetyka powtórzenia, - autotematyzm, - cytaty (z "Trzech sióstr")
ligagm