Wiesław Dobrowolski (Izaak Dreiman)
Transkrypcja
Urodził się 11 stycznia 1918 r. w Warszawie. Z początkiem lat 30-tych razem z całą rodziną wyjechał do Palestyny. Po powrocie do Polski w 1936 r. ponownie osiedlili się w Warszawie. Wiesław Dobrowolski był technikiem dentystycznym. Do 1942 r. pracował w tym zawodzie. W czasie wojny przebywał w getcie warszawskim i lubelskim. 20 kwietnia 1942 r. został przetransportowany z getta na Majdanie Tatarskim w Lublinie na Majdanek. Zbiegł z obozu w grudniu 1942 r.
Swoje wojenne wspomnienia opisał w książce „Pięć lat na muszce. Wspomnienia więźnia Majdanka.”
Wysiedlili (nas) na Majdanek... Przy pierwszym wstępie na Majdanek wysiedlili ponad wtedy 1000 osób. Dokładnie nie wiem ile... ponad tysiąc... no może tysiąc dwieście. Kobiety, dzieci, mężczyzn powyżej czterdziestu i poniżej 18 lat stłoczyli razem po jednej stronie. Kazali tam czekać. Nie wiadomo było właściwie, o co chodzi. A młodzi, zdrowi przechodzili selekcję. Lekarz stał, opodal SS-man. No i lekarz badał. Byli np. Tacy, którzy chcieli być z rodziną, to narzekali na jakieś tam choroby. Nikt nie sprawdzał tylko: „Proszę bardzo, chcesz do rodziny? Proszę iść!”. Niektórzy, którzy już byli po stronie tych do pracy, też przeskakiwali. Niemcy przyglądali się, nie reagowali. (...)
Stu kilkunastu, chyba, nas wybrano wtedy chętnych do pracy, zdrowych itd. No, ale zanim się to skończyło, to po drugiej stronie takie znajome stały, Nachmanówny, które kiwały palcem, ręką, żeby do nich tam przyjść. Może się spodziewały, że ta grupa do lżejszego obozu pójdzie. Ja się odwróciłem plecami do nich, żeby mnie nie podkusiło coś. W ogóle nie miałem zamiaru tam przelecieć. No i rzeczywiście, potem ich stłoczono w jednym baraku, obrabowano wszystkich z biżuterii, ze wszystkiego... Potem wywieziono do lasu krępieckiego i wszystkich wybili.
© 2006 Państwowe Muzeum na Majdanku.
radar6