11.Oko Horusa(1).doc

Wyobrażeniem Oczu Horusa jako boga światła i nieba były Słońce i Księżyc. Samego horusa przedstawaino zazwyczaj jako uskrzydloną tarczę słoneczną lub postać z głową sokoła. Bóg Horus, który miał czuwać nad faraonami, przez starożytnych uważany był takze za opiekuna i przewodnika tych wszystkich, którzy pragneli odkrywać światy znane im ze snów i przeczuć. Wzywany był w ważnych chwilach wymagających zastanowienia i namysłu, gdy drogi życia wiodły na rozstaje. Poszono go o niezbędny wówczas wgląd we własne życie i prowadzienie w dalszej wędrówce.
Oczy Horusa pomagać miały tym, którzy czuli się przygnieceni swoim życiem i potrzebowali nowego wglądu, pełnego inspiracji i wiary. To dzięki Oczom odnajdywano szczęście, które nie jest darem z nieba, lecz spoczywa w naszym wnętrzu. Pozwalały żyć w pełni świadomie i bez strachu. Mistyczne teksty sławiły Oczy Horusa jako lustro odbijające naszą prawdziwą naturę. Symbol ten pełnił także rolę potężnego amuletu chroniącego przed złem. Przywoływany był także w rytuałach pogrzebowych, aby zmarłemu ułatwić przejście przez mroczne labirynty zaświatów.
Oko Horusa to jeden z najstarszych symboli oświecenia, dzięki któremu możemy połączyć się zarówno z naszą podświadomością, jak i z kosmiczną skarbnicą wiedzy. Najbardziej skomplikowany twór wszechświata - mózg ludzki - jest przez nas wykorzystywany w zaledwie kilku procentach. Ci, którym udaje się wykorzystać w 10-15% uznawani są za geniuszy. Czy Natura jest tak rozrzutna, że pozwoliła, by 80-90% mózgu było zupełnie bezużyteczne? Chyba nie. Istnienie ludzi obdarzonych zdolnościami tzw. paranormalnymi każe przypuszczać, że źródło ich talentów znajduje się właśnie gdzieś w zwykle nieczynnych obszarach móżgu. To oznacza, że my wszyscypotencjalnie jesteśmy telepatami, jasnowidzami, telekinetykami, uzdrowicielami - i bóg wie jeszcze, jakimi potężnymi możliwościami dysponowalibyśmy, gdyby udało nam się obudzić uśpione rejony naszego móżgu.
W czasach współczesnych nie szukamy potęgi w naszej głowie i psychice, zadowalając się potęgą nauki i techniki. Jednak nasi odlegli przodkowie wiedzieli lepiej, czego mogą oczekiwać po sobie samych.

Zaglądanie w inne wymiary

Ludzie rodzą się z różnymi talentami. Jedni są muzykami, inni matematykami, a jeszcze inni potrafią sięgnąć umysłem poza naszą rzeczywistość. W starożytnych, egipskich świątyniach bystre jasnowidzące oczy kapłanów bezbłędnie potrafiły ocenić możliwości adeptów, których struktura bioenergetyczna pozwalała na szybki rozwój uzdolnień, zwanuch dziś paranormalnymi bądź magicznymi. Tym uzdolnionym ludziom pomagano wyzwolić wszystkie możliwości ich mózgów.
Jednym z elementów szkolenia adeptów były ćwiczenia pozwalające wykraczać poza trójwymiarową rzeczywistość doświadczoną naszymi zmysłami. Poruszanie się w wielowymiarowej rzeczywistości wymagało szczególnych umiejętności i poszerzenia zdolności poercepcyjnych. Oczy zdolne spoglądać w wiele róznych rzeczywistości nazywano Oczami Horusa. Mogły one spoglądać w świat czuwania snu, a nawet zaglądać do świata zmarłych. Symbolizowały zarazem jasnowidzenie i rozszerzoną świadomość.

UWAGA - to może być niebezpieczne

W starożytnym Egipcie umiejętności jasnowidzenia, pozwalającej zaglądać do innych światów, uczono. Odbywało się to wraz z przekazem odpowiedniej wiedzy i rytuałami oczyszczającymi, a zarazem przygotowującymi ciało i umysł ucznia na przyjęcie nowych informacji. Bowiem praca z Oczami Horusa nie jest zupełnie bezpieczna. Jeżeli ktoś zbyt wcześnie rozerwie zasłonę oddzielającą nas od tego rodzaju percepcji, naraża się na duże niebezpieczeństwo. Gdy doświadczenie i umysł nie pozwolą zespolić wizji z dotychczasową wiedzą i osobowością, może nastąpić wstrząs niszczaćy delikatną równowagę ukłądu nerwowego. Proawdopodbnie wielu pacjentów szpitali psychiatrycznych to ludzie, którzy nie mogli zrozumieć sensu tego co zobaczyli i nie potrafili się odnleźć drogi powrotnej do swojej zwyczajnej rzeczywistości. Przy obecnym stanie wiedzy o człowieku jest mało prawdopodobne, by ktoś pomógł im zrozumieć ich niezwykłe doświadczenia.

Jak pracować z Okiem Horusa

Znak ten służyć może wszystkim, którzy pragną pojąć tajemnice światła i ciemności w swoim wnętrzu i otworzyć się na dar jasnowidzenia. Może wyjawić nam tajemnicę przeszłych wcieleń, a także ukazać nam nasze możliwości. Mocno pobudza pracę Trzeciego Oka, pomagając jednocześnie zachować połączenie ze światem, doświadczanym wszystkimi zmysłami. Należy pamiętać, że budząc swoje Trzecie Oko sprawimy, że odtąd już nic nie będzie wyglądać tak samo jak wcześniej, gdyż nasze postrzeganie świata bardzo się zmieni.
Oko Horusa to symbol pozwalający rozwijać nie tylko zdolność jasnowidzenia, ale także intuicję. Dzięki niej uczymy się polegać na swoich odczuciach i działać z ufnością, nawet jeżeli kłóci się to z powszechnie ustalonymi wyobrażeniami na temat rzekomo właściwych i rozsądnych sposobów postępowania. W rezultacie możliwe staje się przyspieszenie swojego rozwoju i nawiązanie głębszej, istotniejszej relacji z własnym planem życia stworzonym przez Boga. Osoby, które potrafiły otworzyć sięna taki sposób widzenia, jaki symbolizują Oczy Horusa, odczuwają to jako swoiste przebudzenie i zarazem przypomnienie tego kim są naprawdę i kim zawsze byli.

Sięganie po wiedzę

Najważniejsze, to być zrelaksowanym. Byłoby idealnie, gdyby praca obu półkul Waszego mózgu były zsynchronizowana. Najlepiej doprowadzić do tego, wprawiając się w stan alfa za pomocą medytacji lub muzyki.

·  Gdy czujecie, że jesteście gotowi, zadajcie pytanie, na które chcecie uzyskać odpowiedź. Wyraźcie intencję połączenia sięz kosmicznym źródłem informacji.

·  Wyobraźcie sobie znak Oka Horusa ponad swoimi oczami, jednocześnie wizualizując napływający do Waszego Trzeciego Oka strumień świetlistej energii.

·  Skocentrujcie się i sprawdźcie, jakie pojawiają się odpowiedzi.

Dorota Osińska - na podstawie rozmowy z Ashanem-Vulkanem