Maryja wzorem współpracy z Bogiem.pdf

Orędzie Miłosierdzia

MARYJA WZOREM

WSPÓŁPRACY Z BOGIEM

Spośród wszystkich ludzi żyjących na zie-

mi, Maryja najlepiej podjęła współpracę z Bo-

żym miłosierdziem. Jej misja rozpoczęła się

w momencie zwiastowania, gdy została wybra-

na przez Boga na matkę Jego Syna. Aby wy-

pełnić tę rolę, została przede wszystkim zacho-

wana od skazy grzechu pierworodnego i obda-

rzona pełnią łaski. Maryja – powie Ojciec Święty

Jan Paweł II – jak nikt inny doświadczyła Boże-

go miłosierdzia.

Pierwszą i niejako spontaniczną odpowie-

dzią Maryi na Boży plan zbawienia była posta-

wa zawierzenia, zgody na Boży plan. Jest to tym

bardziej godne uwagi, że ten Boży plan prze-

kraczał wszelkie ludzkie horyzonty myślenia:

dziewica miała zostać matką i to matką Syna

Bożego. Jednak ani na chwilę nie zwątpiła

w słuszność tego planu i jego Boskie pochodze-

nie. Dopytywała się jedynie o sposób, w jaki ma

się on zrealizować, dyskretnie prosząc o wyjaś-

nienie: Jakże się to stanie? (Łk 1, 34) . Tym sa-

mym wskazała, że aby odpowiedzialnie współ-

pracować z Bogiem, trzeba z Nim we właściwy

sposób dialogować, mieć pragnienie wypełnie-

nia Jego woli, bo ona jest dla człowieka wyra-

zem Jego miłości miłosiernej. W podobnej sy-

tuacji, jak wiemy z Ewangelii, znalazł się Za-

chariasz. Jednak w przeciwieństwie do Maryi nie

okazał zaufania, ale poprosił o znak potwierdza-

jący prawdziwość tego, o czym usłyszał z ust

Archanioła, dopytując: Po czym to poznam? (por.

Łk 1, 18) . Domaganie się znaku świadczyło

w jego przypadku o braku ufności. Maryja na-

tomiast nie wątpiła w prawdziwość Bożego pla-

nu, pytała jedynie o sposób jego realizacji.

Podjęcie przez Maryję współpracy z Bo-

giem zostało za sprawą Ducha Świętego od razu

dostrzeżone przez jej krewną Elżbietę. Ta na-

zwała Maryję: Błogosławioną, która uwierzyła

(Łk 1, 45) , podkreślając przez to, że współpraca

z Bogiem przynosi radość i uszczęśliwia czło-

wieka. Maryja nie postawiła siebie i swoich pla-

nów w centrum, lecz swoje życie całkowicie pod-

porządkowała Bogu i Jego zamiarom. Pozwoli-

ła Mu działać bez przeszkód, tak jak On sam

tego chciał, wiedząc, że jest Miłością i że dla Nie-

go nie ma nic niemożliwego. A stając się uleg-

łym narzędziem w Jego ręku, w pełni doświadczy-

ła, czym jest błogosławieństwo płynące z wiary.

Spodziewać by się można, że po wejściu

w taką zażyłość z Bogiem, życie Maryi toczyło

się bez większych przeszkód, pod okiem miłu-

jącego Boga. Tymczasem, gdy przyglądamy się

Jej życiu, widzimy, że było zupełnie inaczej.

Podejmując współpracę z Bogiem, nie otrzy-

mała nigdy zapewnienia, że jako Matka Syna

Bożego przejdzie przez tę ziemię bez cierpie-

nia i trudu. Ewangelia odsłoniła wydarzenia,

które na pierwszy rzut oka zaskakują i wydają

się nawet zaprzeczać wybraństwu Maryi. Takim

wydarzeniem był z pewnością spis ludności, któ-

ry przyszedł delikatnie mówiąc „nie w porę”.

Oczekiwała bowiem narodzin Syna Bożego,

a musiała podjąć trudną podróż do Betlejem,

a potem bezskutecznie szukała tam schronie-

nia. Już te fakty zdawały się mówić o tym, że

po ludzku sądząc nic nie wskazywało na to, że

jest przez Boga szczególnie wybrana. Z kolei

niedługo po narodzinach Bóg przez usta star-

ca Symeona wypowiedział do Niej prorocze sło-

wa: A Twoją duszę miecz przeniknie (Łk 2, 35) .

Były one kolejnym zaskoczeniem i choć nie

wiedziała dokładnie, co kryje się za nimi, na-

dal trwała w zawierzeniu.

www.faustyna.pl

styczeń, luty, marzec 2008

Swoim całkowitym poddaniem się woli

Bożej, Maryja uczy, że wiara to coś więcej niż

intelektualna zgoda na Boży plan czy ducho-

we przyzwolenie na Jego działanie. Wiara to

wierne trwanie przy Bogu w każdej sytuacji,

zwłaszcza w cierpieniu. A Bóg często posługu-

je się cierpieniem, by oczyścić i ugruntować

ludzką wiarę. Posłużył się nim także w życiu

Maryi wracającej z pielgrzymki do Jerozolimy,

podczas której zagubił się Jezus. Trzydniowe

poszukiwanie Go było nieopisanym pasmem cier-

pień. Jakim więc zaskoczeniem były słowa Je-

zusa: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzie-

liście, że powinienem być w tym, co należy do

mego Ojca? (Łk 3, 49) . Nie po raz pierwszy Ma-

ryja nie rozumiała tego, co Bóg czynił w Jej

życiu. Wiara jednak sięga ponad rozum. W ta-

kim przypadku wystarczyło Jej wiedzieć, że Bóg

jest obecny we wszystkich okolicznościach życia

i pragnie tylko dobra. Ona sama, jak mówi Ewan-

gelista, wiernie zachowywała te sprawy i rozwa-

żała je w swoim sercu (por. Łk 3, 51; 2, 19) .

W czasie krzyżowej drogi Jezusa i na Kal-

warii była wzorem postawy wiary i nadziei. Pod-

czas gdy wiara uczniów została zachwiana, Ma-

ryja mocno wierzyła, że On naprawdę „trzecie-

go dnia zmartwychwstanie” (por. Mt 17, 23) .

Ta pewność nie opuściła Jej nawet wtedy, gdy

trzymała w ramionach już martwe ciało swego

ukrzyżowanego Syna. Dziś z tym samym spoj-

rzeniem wiary i nadziei Maryja zachęca wszyst-

kich, by zawsze wypełniali wolę Boga objawioną

przez Jezusa. Jej słowa wypowiedziane w Ka-

nie Galilejskiej nie straciły nic ze swej aktual-

ności: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie

(J 2, 5) .

Całkowite powierzenie się Bogu, zgoda na

Jego plan oznaczała również służbę drugiemu

człowiekowi. Uczynna miłość bliźniego, wraż-

liwość na jego potrzeby i ofiarna, bezintere-

sowna pomoc, to drugi charakterystyczny rys

współpracy Maryi z Bożym miłosierdziem. Na

tym w istocie polega prawdziwa służba Bogu.

Już w momencie zwiastowania Maryja określi-

ła siebie i swoją misję słowami: Oto ja, służeb-

nica Pańska, niech mi się stanie według Twego

słowa (Łk 1, 38) .

Maryja uczy, że owocna współpraca z Bo-

żym miłosierdziem rozpoczyna się od podda-

nia się Jego woli, a kończy na pełnej miłości

służbie Bogu i ludziom. A to zależy nie tylko

od nadprzyrodzonego działania łaski, lecz tak-

że od wiary i dobrowolnej odpowiedzi na łaskę.

s. M. Klara Domańska ZMBM

POSTANOWIENIE

1. Rozważę słowa:

Maryja jest Tą, która w sposób szczególny i wyjątkowy – jak nikt inny –

doświadczyła miłosierdzia, a równocześnie też w sposób wyjątkowy

okupiła swój udział w objawieniu się miłosierdzia Bożego ofiarą serca.

Jan Paweł II, Dives in misericordia , 9

2. Łączę się z Jezusem Miłosiernym

mieszkającym w mojej duszy.

Dziękuję Mu za wzór współpracy z Bożym miłosierdziem w życiu Maryi

np. słowami:

Wielbi dusza moja, Pana, i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim!

www.faustyna.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: