Miłosierdzie Boga w liturgii - Bierzmowanie.pdf - Życie wewnętrzne - igusza

Orędzie Miłosierdzia

MIŁOSIERDZIE BOGA

W LITURGII

BIERZMOWANIE

W ostatnim numerze „Orędzia Miłosier-

dzia” w tym cyklu z siostrą dr Adelajdą Siele-

pin, jadwiżanką wawelską, wykładowcą litur-

giki na Papieskiej Akademii Teologicznej w Kra-

kowie, rozmawialiśmy o miłosiernej miłości

Boga w sakramencie chrztu świętego. Teraz głę-

biej pochylimy się nad sakramentem bierzmo-

wania. Ale nim to uczynimy, może na chwilę

powrócimy jeszcze do sakramentu chrztu, by po-

wiedzieć o jeszcze jednym darze miłosierdzia

Bożego, mianowicie o włączeniu ochrzczonego

w prorocką, kapłańską i królewską funkcję

Chrystusa. Co to oznacza?

Jest to chrzcielne upoważnienie do głosze-

nia Ewangelii przede wszystkim świadectwem

życia, a jeśli potrzeba, to i słowem, uzdolnie-

nie do oddawania siebie samego za braci, tak

jak Chrystus, czyli po prostu służenia człowie-

kowi, i do troski o Kościół. Do takich zadań po-

trzebna jest moc Ducha Świętego, dlatego

w przypadku niemowląt o tych zadaniach jest

mowa przy namaszczeniu krzyżmem po chrzcie,

jakby w nawiązaniu do sakramentu bierzmowa-

nia, który nastąpi w wieku dojrzalszym.

a obiecując powiedział, jaka będzie Jego rola.

Powiedział, że Duch Święty przede wszystkim

pozwoli nam zrozumieć Jego naukę, czyli po-

zwoli tak ją pojąć, abyśmy umieli według niej żyć,

a z drugiej strony da nam moc do takiego życia.

Pomoże nam rozróżniać rzeczywiście między tym,

co jest wolą Ojca, a tym, co się jej sprzeciwia,

czyli inaczej – mówiąc językiem Janowym – prze-

kona świat o grzechu. O tym sakramencie – kie-

dy był udzielany – dowiadujemy się z Dziejów

Apostolskich. Apostołowie, otrzymawszy misję

od Jezusa Chrystusa i „tchnienie” Ducha Świę-

tego, wyszli do ludzi, nauczali, chrzcili i wkła-

dali na nich ręce, aby im udzielić mocy Ducha

Świętego. Od początku znakiem przekazywania

tej mocy Ducha Świętego było nakładanie rąk.

W pierwszych wiekach chrześcijaństwa tego sa-

kramentu udzielano zaraz po chrzcie.

Jakie więc relacje zachodzą pomiędzy sakra-

mentem chrztu i bierzmowaniem?

To jest taka można powiedzieć idealna

komplementarność, na podstawie czego nazywa-

my te dwa sakramenty sakramentami konstytu-

tywnymi, czyli tworzącymi chrześcijanina, albo

też sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskie-

go, czyli wprowadzającymi w pełnię chrześcijań-

skiego życia. Chrzest tworzy „nowego człowie-

ka”, można powiedzieć tworzy jakąś „nową” oso-

bowość pod względem nadprzyrodzonym, na-

tomiast bierzmowanie uzdalnia tego nowego

człowieka do życia w duchu Chrystusowym tu

na ziemi, gdzie czeka go trudna konfrontacja

z własną słabością i duchem ciemności, który

Przejdziemy teraz do sakramentu bierzmo-

wania. Co o samym ustanowieniu tego sakramen-

tu mówi Pismo Święte i nauka Kościoła? Jakie

są okoliczności ustanowienia tego sakramentu?

Musimy znowu pozbierać różne momenty

z nauczania Chrystusa, które o tym mówią. Ta-

kim wydarzeniem jest przede wszystkim Pięćdzie-

siątnica , czyli zesłanie Ducha Świętego, które-

go Jezus obiecał jeszcze przed swoją męką,

www.faustyna.pl

lipiec, sierpień, wrzesień 2008

jest absolutnie przeciwny człowiekowi i Bogu.

Do takiej konfrontacji, by z niej wychodzić zwy-

cięsko, trzeba mieć coś właśnie z tej mocy, jaką

miał Chrystus. On posiadał ją w sposób dosko-

nały. W sakramencie bierzmowania otrzymuje-

my wyposażenie do rozwijania w sobie nowego

życia w przyjaźni z Chrystusem, do świadcze-

nia wobec świata o wierze i nadziei, jaką nam

daje Zbawiciel. Tym wyposażeniem są dary Du-

cha Świętego, które udoskonalają nasz rozum

i wolę, czyli to, co decyduje o naszych wybo-

rach i postawach. Nadprzyrodzone uzdolnienia

dają nam możliwość rozumienia Boga w chao-

sie informacji ze świata, ale też dają moc do peł-

nienia Jego woli we wszystkich trudnych oko-

licznościach, a nieraz w bardzo ponętnych sy-

tuacjach, które odwodzą od Boga.

ba” i „nowej ziemi” oraz mogą budować króle-

stwo Boże pomimo przeciwności tego świata.

Jak to się dzieje, że tak wielkie dary Boga

ofiarowane człowiekowi w sakramencie chrztu

i bierzmowania nie przynoszą owoców. Wśród nas

żyje przecież wielu ludzi, którzy zostali ochrzcze-

ni, nieraz i bierzmowani, a żyją tak, jakby Boga

nie było?

Rzeczywiście, jest to zastanawiająca sytua-

cja. Mam wrażenie, że za mało jest w chrześci-

janach świadomości tej mocy, tego bogactwa,

które otrzymujemy od Boga w sakramentach świę-

tych, ponieważ są to dary niewidzialne. W dzi-

siejszym, empirycznym świecie po prostu nie pa-

miętamy o tych darach Boga, o tym „Boskim

wyposażeniu”, które wprawdzie nieuchwytne

zmysłami, jest jednak nieskończenie mocniejsze

od tego, co sobie zdołamy sami wypracować. To

wydaje mi się jest powodem, że nasze życie nie

jest pociągające i przekonujące. Myślę, że my

jako chrześcijanie powinniśmy się też nawzajem

wspierać poprzez odnoszenie się do tych darów

otrzymanych raz w życiu, wystarczająco moc-

nych, żeby nie trzeba było ich powtarzać, i mo-

gących przemieniać nasze życie. Trzeba po prostu

uwierzyć w ich moc. To jest to, co powiedział

Ojciec Święty Benedykt XVI do kapłanów, gdy

przyjechał do Polski: Uwierzcie w tę moc, którą

macie w swoich rękach – moc do prowadzenia

ludzi, do przemieniania ich serc mocą Chrystu-

sa. Każdy chrześcijanin, jako ochrzczony i bierz-

mowany też otrzymuje dar, zgodnie ze swoim

powołaniem i w moc tego daru trzeba uwierzyć.

A zatem nie uwierzyć w siebie, tylko uwierzyć

w moc Chrystusa, która została nam dana. I tak

jak On mocą Ducha mógł przezwyciężyć nawet

śmierć, tak i my mocą tego samego Ducha mo-

żemy przezwyciężać pokusy, przeciwności i mo-

żemy otwierać się na inspirację Bożą, która niesie

nam wiarę, miłość, nadzieję i szczęśliwe życie.

Jakie inne dary miłosierdzia zawiera sakra-

ment bierzmowania?

Przede wszystkim Bóg jest miłosierny w sa-

mym tworzeniu godności człowieka i uzdalnia-

niu go do realizowania tej godności. Jego dar

nie jest czymś statycznym, lecz zawiera właściwą

sobie dynamikę, dzięki której człowiek rzeczy-

wiście buduje prawdziwą wielkość i „czyni so-

bie ziemię poddaną”. Już w samym obrzędzie

bierzmowania jest mowa o tym, aby człowiek

ochrzczony stawał się przez to namaszczenie

Duchem Świętym bardziej podobnym do Jezu-

sa Chrystusa i aby był zdolny do budowania

Kościoła. Sakrament bierzmowania niesie więc

jakąś bardzo konstruktywną moc. Na tym właś-

nie przede wszystkim polega miłosierdzie Boga,

że On dzieli się z nami swoją wszechmocą, dzieli

się z ludźmi, którzy mają do czynienia z tym

światem często nieprzyjaznym dla nich, tym, cze-

go najbardziej potrzebują do godnego i szczęś-

liwego życia jako przedstawiciele „innego świa-

ta”. Chrześcijanie w tym świecie mogą więc li-

czyć na światło Ducha Świętego i na płynącą

z niego umiejętność znalezienia się w różnych

sytuacjach, w których dzięki takiej pomocy rze-

czywiście potrafią być świadkami „nowego nie-

Za rozmowę serdecznie dziękuje

s. M. Elżbieta Siepak ZMBM

www.faustyna.pl

Miłosierdzie Boga w liturgii - Bierzmowanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: