Wazanie krawatow.pdf

Węzeł Kent

Uwzględniając liczbę kroków, najmniej skomplikowany jest węzeł Kent — nazywany

również węzłem „prostym", choć powszechnie mianem prostego określa się Four-in-hand.

Najmniejszy węzeł

Węzeł Kent znany jest też pod nazwą „mały węzeł" i to określenie bardzo dobrze do niego

pasuje: ma on mniej ruchów oplatających niż Four-in-hand. Możesz zrobić węzeł jedynie za

pomocą pewnej sztuczki (patrz niżej), która właśnie sprawia, że jest bardziej skomplikowany

niż się początkowo wydaje.

Odpowiednie zastosowanie

Trudno doradzić, na jakie okazje najlepiej wiązać Kent - wiele zależy od wybranego

materiału i jego jakości. W przypadku lekkich tkanin i wąskich krawatów węzeł wychodzi

bardzo jednowymiarowy (płaski) i bardzo mały. Jednak dobrze jest z niego skorzystać, kiedy

jedyny krawat, który masz do dyspozycji (np. z wypożyczalni), jest dość krótki, a Ty jesteś

wysoki. Lecz - tak samo jak węzeł orientalny - Kent możesz zawiązać z krawatów szerokich

albo z bardzo grubego materiału. Kent z jedwabiu, tweedu czy wełny pasuje do wąskich albo:

tylko nieco szerszych kołnierzyków i robi dobre wrażenie zarówno w pracy, jak i podczas

kolacji w restauracji.

Ważne

Załóż krawat wokół szyi, jak zwykłeś to robić. W zależności od wzrostu, wąski koniec może

sięgać nieco niżej w stosunku do normalnie przyjętej pozycji wyjściowej, ponieważ do węzła

wykorzystuje się jeszcze mniej materiału niż w przypadku Four-in-hand. Zanim zaczniesz

wiązać, obróć szeroki koniec krawata o 180 stopni (patrz rys.1). Ten skręt usztywnia krawat i

pozwala przy następnych krokach łatwiej uformować węzeł.

Sposób wiązania

W kilku słowach

- do małych kołnierzyków

- z materiałów średnio grubych i grubych

- mały

- dla mężczyzn cierpliwych i precyzyjnych

- do szerszych krawatów

- asymetryczny

- nie rozwiązuje się sam

- odpowiedni zwłaszcza dla wysokich mężczyzn

- z fakturowanego materiału odpowiedni do pracy

Węzeł prosty (four-in-hand)

Węzeł ten — nazywany jeszcze czasami „węzeł w czwórkę", nie bez powodu jest określany

również jako prosty — bardzo łatwo się go wiąże i nawet wśród krawatowych nowości od

razu robi wrażenie. Four-in-hand jest zdecydowanie wieloŹfunkcyjny: w połączeniu z

różnymi materiałami pasuje prawie do każdego fasonu kołnierzyka.

Four-in-hand jest wciąż węzłem „inicjującym", którego każdy chłopiec uczy się od swojego

ojca. Spotyka się go jeszŹcze pod różnymi nazwami, takimi jak „węzeł włoski" albo „węzeł

staroniemiecki" - w zależności od kraju, który akuŹrat uważa się za odkrywcę tego prostego

wiązania. DodatkoŹwa zaleta: technika wiązania chroni krawat!

W ślady stangretów?

Wygląda na to, że Four-in-hand - jak również niektóre inne węzły - powstał z węzła

żeglarskiego. Istnieją różne teorie na temat pochodzenia nazw „Four-in-hand" czy „węzeł w

czwórkę". Kiedy się pojawił, popularne były karety zaprzęŹżone w czwórkę koni, których

woźnicy przymocowywali poŹnoć takim węzłem zatrzymany powóz. Inne źródła wskazują,

że woźnicy nosili wokół szyi identycznie wiązane szaliki albo że te karety mogli prowadzić

jedynie mężczyźni w jedŹnakowych krawatach. Równocześnie w Londynie pod tą samą

nazwą istniał klub, którego stali klienci nosili modne wówczas długie krawaty z takim

samym węzłem, i dzięki nim zyskał on popularność.

Ważne

Wielu zwolenników Four-in-hand stara się za zawiązać krawat jak najprecyzyjniej,

tymczasem dla tego typu węzła charakŹterystyczna jest asymetria! Właśnie dzięki niej może

on słuŹżyć nie tylko jako węzeł inicjujący, lecz jest również odpoŹwiedni dla wszystkich,

którzy chcą zademonstrować swój indywidualizm czy urok. Jeżeli dla Ciebie ważne jest, aby

węzeł był symetryczny, będziesz pewnie bardziej zadowolony z prostego węzła

windsorskiego.

Sposób wiązania

W kilku słowach

- asymetrzyczny

- do wąskich i nieco szerszych kołnierzyków

- z każdej tkaniny krawatowej

- klasyczny

- rozwiązuje się sam

- na wszelkie okazje

Węzeł orientalny

Węzeł ten tylko wydaje się być prosty, gdyż w porównaniu z Four-in-hand wiąże się go

jeszcze mniejszą liczbą ruchów. W rzeczywistości jest trochę trudniej ładnie go uformować.

Warto go zastosować przede wszystkim do krawatów z grubego materiału.

Pochodzenie

W języku angielskim „orientalny" oznacza „pochodzenie orientalne tub azjatyckie". Po raz

pierwszy węzeł ten został opisany przez Finka i Mao. Twierdzą oni, że w krajach azjatyckich

węzeł orientalny jest tak popularny, jak Four-in-hand w Europie i USA.

Uwaga

Ponieważ węzeł orientalny wymaga tylko trzech ruchów, na ogół jest wymieniany jako

pierwszy przez doradców stylistów, lecz mimo jego prostoty niekoniecznie jest

najodpowiedniejszy dla początkuŹjących. Jego mały elegancki kształt, który czyni go

doskonałym dla grubych i wełnianych krawatów można osiągnąć jedynie poprzez ćwiczenie.

Jako nowicjusz powinieneś zacząć od węzła Four-in-hand albo Kent.

Ważne

- Przed wiązaniem krawat zakłada się wokół szyi szwem do góry (na zewnątrz).

Kiedy węzeł jest gotowy, szerszy koniec krawata jest obrócony na prawą stronę, lecz

reszta pozostaje na lewej i musi być dobrze schowana pod kołnierzykiem koszuli.

- Łatwo jest rozluźnić ten węzeł i dlatego krawat musi być starannie zawiązany i

założony

- Ponieważ krzyżuje się go tylko raz, bardzo mała część krawata zostaje

„wykorzystana". Często się zdarza, ze wąski albo szeroki koniec krawata jest za długi.

Z tego powodu węzeł jest odpowiedni dla wysokich mężczyzn.

Sposób wiązania

W kilku słowach

- odwrócony (forma podstawowa)

- lekko asymetryczny, delikatny

- do małych kołnierzyków

- do grubych krawatów

- jedyny pasujący do wełnianych krawatów

- nie rozwiązuje się sam

- dla wysokich mężczyzn

Węzeł Kelvin

Węzeł Kelvin dopiero rozpoczyna swój triumfalny pochód wśród zwolenników krawata.

Dzięki małemu, eleganckiemu i symetrycznemu kształtowi wkrótce pewnie zdobędzie więcej

fanów.

Odwrócony i uroczy

Węzeł Kelvin został tak nazwany na cześć sławnego brytyjskiego fizyka i matematyka z XIX

wieku. Przypuszczalnie nazwa nasunęła się panom Fink i Mao, ponieważ lord Kelvin wpadł

na pomysł, że atomy mogą składać się z węzłów, na czym zbudował swoją teorię o węzłach

(dziedzina badana również przez Finka i Mao). Tak naprawdę węzeł Kelvin stanowi

rozszerzoną wersję węzła orientalnego. Należy do węzłów odwróconych, czyli wiąże się go

wokół szyi szwem na zewnątrz. Ponieważ węzeł powinien pasować dokładnie do fasonu

kołnierzyka, po zawiązaniu węzła szew nie jest widoczny.

Ważne

Ostatni krok wiązania można wykonać na dwa sposoby (patrz rysunki). Jak w przypadku

węzła księcia Alberta szeroki koniec krawata można wsunąć przez przednią lub tylną

poprzeczkę (oplecenie) węzła. Po wsunięciu przodem powstaje „normalny" Kelvin, po

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: